Allereerst gefeliciteerd met de nominatie voor de Jonge Jury 2017! En natuurlijk met de winst van 2013! Ijsbarbaar won in dat jaar de felbegeerde prijs van de Jonge Jury!

Dank je!

Op het moment dat Piratenzoon uitkwam, was je toen zenuwachtig of het weer zo goed ontvangen zou worden als je vorige boeken? Is het iedere keer weer opnieuw even spannend?

Elk boek is weer spannend. Ik heb er een paar jaar hard aan gewerkt, meestentijds in eenzaamheid. Als je het dan uiteindelijk loslaat, en het in de winkels ligt, dan begint het lange wachten. Wat zijn de reacties?

Mijn oordeel was in ieder geval zeer positief en lees je hier:

Maar misschien loop ik te hard van stapel en weten sommige leden helemaal niet wie Rob Ruggenberg is. Kun je ons iets meer over jezelf vertellen?

Nou, onderhand kennen de meesten mij wel, denk ik. Piratenzoon is mijn zevende boek. Alle boeken hebben prijzen gewonnen, en je vind ze nu in elke bibliotheek en op elke school. Ik ben dertig jaar schrijvend journalist geweest, heb veel gereisd en veel (ellende) gezien. Sinds een jaar of veertien schrijf ik jeugdboeken.

Je schrijft voornamelijk historische verhalen en boeken. Natuurlijk willen we hier alles over weten. Waarom geschiedenis als onderwerp? En hoe doe je dat? Lees je je eerst helemaal in, in een bepaalde periode? Loop je bij toeval tegen een goed onderwerp aan of ga je doelbewust op zoek?

Onze geschiedenis zit vol met geweldige verhalen, die meestal vergeten zijn. Geen fantasy, niet verzonnen, maar werkelijkheid – onbekende spannende gebeurtenissen waarin jongeren vaak een rol speelden. Dat uitzoeken vind ik fantastisch. Het is journalistiek op niveau. Archieven, bibliotheken, wetenschappers, het kost soms jaren om een verhaal rond te krijgen.

Als ik genoeg weet reis ik naar het gebied waar het verhaal zich heeft afgespeeld, ik zoek er huisvesting, kan ik ergens een paar maanden wonen? Bij iemand op zolder, of in een hutje aan het strand? Daar, ter plekke, zoek ik jongeren op. Ik vraag ze om hulp, en meestal vinden ze dat leuk om te doen. Daar ontstaat dan langzaam het definitieve verhaal. Ik begin er te schrijven, maar de afwerking, het slijpen, het schaven, het weggooien, het overnieuw beginnen, dat doe ik thuis.

Piratenzoon speelt zich ook af in het verleden. Het gaat over een heel spannende periode van onze geschiedenis: De Nederlandse Opstand. Kun je ons in het kort vertellen waar dit boek over gaat?

Tijdens die 80-jarige oorlog tegen de Spanjaarden gebeurde van alles dat wij nu niet meer weten. De Spanjaarden haalden bijvoorbeeld een paar duizend slaven uit Noord-Afrika. Die zetten ze hier als roeiers op enorme galeien. Soms wel 250 roeiers op één galei. Met die enorme roeischepen hoopten ze de opstandige Nederlanders te verslaan; die hadden immers vooral zeilschepen. Bij windstilte en in gebieden waar veel zandbanken waren zouden die galeien in het voordeel zijn. Mijn hoofdfiguur is een 14-jarige jongen uit Marokko, die als roeislaaf op zo’n galei terechtkomt. Je leest het verhaal van onze Opstand, zoals die wordt gezien door zíjn ogen. Dat geeft een hele aparte kijk op onze geschiedenis, vooral ook als hij ontsnapt en terechtkomt bij een Nederlandse broer en zus, die helemaal alleen in een afschuwelijk landschap wonen, dat tweemaal per dag onder water loopt.

Voor welke leeftijd is het geschikt?

Het is een heftig boek, er gebeuren verschrikkelijke dingen (de meeste roeislaven overleefden het niet), dus je moet tegen een stootje kunnen. Kinderen van tien jaar, die al veel hebben gelezen, kunnen het wel aan, maar anders zou ik zeggen: 12+.

Wat is je eigen lievelingsboek uit je eigen jeugd? En welke kinderboeken van deze tijd zou jij aanraden?

Mijn lievelingsboek was eigenlijk een boek voor volwassenen, maar ik las het toen ik tien was: Merijntje Gijzens Jeugd, van A.M. de Jong. Dat boek gaf mij een dreun, die nog steeds natrilt. Het thema van dat boek: een gewone jongen die plotseling, onverwachts, terechtkomt in de harde, wrede wereld van de volwassenen – datzelfde thema vind je nu in al mijn boeken.

Kinderboeken uit de huidige tijd – helaas, ik kan weinig aanraden. Ik lees ze niet, ik wil niet beïnvloed worden door andermans stijl, andermans ideeën.

Piratenzoon is een echte dikke pil geworden. Perfect voor die kinderen die hun lees-kilometers willen maken en weg willen dromen in een spannende nieuwe wereld. Maar er zijn ook kinderen die moeilijkheden hebben om te (leren) lezen. Heb je tips voor ouders en leerkrachten? Wat moeten we doen of juist laten, volgens jou?

Gewoon beginnen. Ik hoor zo vaak van jongeren dat dit “eindelijk” een boek was dat ze door wilden lezen, dat ze niet weg konden leggen. Ik vind het niet zo’n dikke pil. Als je het uit hebt vind je het jammer dat het niet wat dikker was.

Heel hartelijk dank voor dit flitsintervieuw. We wensen je heel veel succes met je nominatie.