Beste Jeroen, bedankt dat we je mogen interviewen voor de Facebookgroep Kinderboeken. Ik heb je boek De Nachtuilen gelezen en ik ben zeer onder de indruk. De worldbuilding is echt heel mooi gedaan. Dit is bij uitstek een boek voor onze groep: een avontuurlijk spannend verhaal vol met fantasie. Natuurlijk willen we nu alles van je weten.
Voor wie jou nog niet kent: Wie is Jeroen van Unen?
Jeroen van Unen is een gamer, een lezer en een fantaseerder. Ik woon in Breda samen met mijn verloofde en drie veel te harige katten. Net als Tobias Durana – de hoofdpersoon uit mijn boeken – ben ik een echte nachtuil. Mijn dag- en nachtritme is op zijn zachtst gezegd een beetje de weg kwijt. Dat betekent dat ik regelmatig tot diep in de nacht schrijf en pas naar bed ga wanneer buiten de vogels beginnen te fluiten. Niet bijzonder handig voor een sociaal leven, maar wel belangrijk voor het schrijven van boeken.
Hoe kwam je op het idee van De Nachtuilen?
Het idee voor De Nachtuilen-serie is zeer geleidelijk ontstaan. Ik heb nooit een echt Eureka-moment gehad waarbij alles plotseling op zijn plaats viel. Vanaf het moment dat ik ontdekte dat schrijver zijn een beroep was, wilde ik iets doen met de chaos aan losse ideeën in mijn hoofd. Ik wist nog niet wat voor verhaal ik wilde schrijven, maar enkele personages had ik al wel uitgewerkt. Net als Tobias begon ik op een vliegveld en besloot ik te kijken naar waar de reis me heen zou brengen (honderden herschrijf- en schrapuren en een stuk of twaalf verschillende versies van De Nachtuilen).
Kun je in het kort vertellen waar deel 1 over gaat?
Deel 1 gaat over vriendschap, de regels breken en het hebben van liegende ouders. Zoals ik al vertelde begint Tobias op een vliegveld. Hij denkt te gaan studeren in Engeland, maar niets is minder waar. Hij komt terecht op de Denari-eilanden: een plaats waar magie de orde van de dag is, en zijn excentrieke buurmeisje – Rika Holden – legt hem eens haarfijn uit wat er moet gebeuren om de slapende inwoners van het stadje Dresmar wakker te schudden.
En dan willen we natuurlijk ook graag weten hoe deel 2 verder gaat. (kunnen we de delen los van elkaar lezen? Is het net als bij Harry Potter dat dit voor oudere kinderen is en dat deel 3 nog voor grotere kinderen is of blijft Tobias steeds even oud)
Ik wil niet te veel vertellen over deel 2 om niets te verklappen voor wie het eerste boek nog niet heeft gelezen. De boeken zijn namelijk niet los te lezen; je mist een hoop informatie als je met deel 2 begint. Tobias wordt inderdaad elk boek ouder, en de verhalen worden samen met hem volwassener.
De Slang van Havilah begint met een tamelijk ontevreden Tobias. Hij heeft een hoop meegemaakt en vindt dat er dingen moeten veranderen. Samen met zijn vrienden verlaat hij de Denari-eilanden en zoekt hij zijn vader op. Ze hebben een belangrijke taak te vervullen, maar Bash Holden, de oudere broer van Rika, heeft heel andere plannen in petto voor Tobias.
Beide delen zijn goed ontvangen en je bent voor allebei genomineerd voor De Harland Awards (dit is de belangrijkste prijs voor boeken in het Fantastisch Genre). Allereerst natuurlijk gefeliciteerd met de nominaties! Nog een weekje en dan weet je of je het ditmaal wel kunt verzilveren. (We gunnen je het van harte en zullen voor je duimen.) Deel 1 was je debuut. Was het erg spannend hoe het publiek en de recensenten zouden reageren?
Dank je wel! Het is echt fantastisch dat allebei de delen zijn genomineerd, en ik kijk ontzettend uit naar de uitreiking volgende week in de Tolhuistuin in Amsterdam.
Iets wat denk ik nooit zal veranderen is de spanning wanneer een boek net uitkomt. Je hebt er zo lang hard aan gewerkt en je hoopt natuurlijk dat iedereen ervan geniet en ziet dat je beter bent geworden. Dat is iets waar ik altijd naar zal streven. Een boek van mijn hand is pas af als ik het gevoel heb dat het beter is dan het vorige boek dat ik heb geschreven.
Veel van onze leden dromen ook om een boek uit te geven. Kun je vertellen hoe dat bij jou is gegaan?
Het laten uitgeven van een boek is niet altijd even gemakkelijk. Het vergt veel doorzettingsvermogen, toewijding en in mijn geval ook een substantiële dosis geduld. Ik heb bijzonder veel geluk gehad dat mijn redacteur mijn manuscript uit de slushpile (de enorme stapel toegezonden manuscripten) viste en er potentie in zag. Het gebeurt maar zeer zelden dat een manuscript uit die slushpile ook daadwerkelijk wordt uitgegeven. Ik werd twee jaar lang begeleid met het herschrijven van mijn manuscript en toen het boek verscheen kreeg ik binnen de uitgeverij de onofficiële bijnaam: slushpileveteraan.
Tot slot willen we graag weten wanneer deel 3 uitkomt en of je al een tipje van de sluier kunt oplichten.
Het Hart van de Tijger zal komend najaar verschijnen. Momenteel ben ik druk bezig met het schrijven van de slotscènes: het verhaal is dus al bijna af! Ik verklap niet graag dingen over de inhoud, dus zal ik er alleen dit over zeggen: in deel drie is de grens tussen goed en kwaad nauwelijks te zien.
We vragen aan het einde altijd of er nog tips zijn om kinderen aan het lezen te krijgen. Wat is jouw gouden tip?
Mijn gouden tip is: dring het lezen niet aan kinderen op, maar maak ze nieuwsgierig door vooral zelf veel te lezen en ze toegang te geven tot voldoende boeken in verschillende genres. Lezen is iets wat je plezier brengt, maar wanneer het als een opdracht voelt wordt geen enkel kind er vrolijk van.
Dank je voor dit interview en heel veel succes volgend weekend.
