In de eerste SelfSpot staat duizendpoot Michael Reefs centraal. Hij is vooral bekend geworden door zijn Bieb-bende serie en pas geleden is Bram en het zoldermysterie verschenen, het eerste deel in een nieuwe serie. Door de populariteit en professionele uitstraling van zijn boeken zou je het niet zo snel verwachten, maar Michael Reefs was en is nog steeds een selfpubber. Hij geeft al zijn boeken uit bij uitgeverij Stormsteen, die hij zelf heeft opgericht. Wie is deze man en wat is zijn verhaal?
Michael Reefs groeide op in Vaals. Tussen 2006 en 2014 werkte hij in een speelgoedwinkel, waar hij genoeg inspiratie heeft opgedaan voor veel van zijn verhalen. Al vanaf zijn twaalfde schrijft hij fantasy verhalen, wat resulteerde in vijf complete manuscripten en vele verhalen die nooit zijn afgerond. Pas toen hij in 2004 aan de Pabo ging studeren, begon het idee voor een kinderboek. Michael werkte tot 2011 aan de serie van de Bieb- bende, waarna hij besloot het eerste deel als manuscript op TenPages.com te zetten. Binnen vijf weken behaalde hij de 2000 aandelen en werd De legende van de hemelrijders uitgebracht bij uitgeverij Zilverspoor. Aangezien Michael al wist dat de Bieb-bende uit twaalf delen zou gaan bestaan en hij daar een ander idee bij had dan de uitgever besloot hij een eigen uitgeverij op te richten, uitgeverij Stormsteen. Daar bleef het echter niet bij. Perfectionist als hij is heeft Michael ook veel tijd gestoken in verschillende promotie activiteiten. Zo heeft hij de boeken begeleid met QR codes, (interactieve) websites, Facebookpagina’s, booktrailers en zelfs een smartphone app.
Tegenwoordig bezoekt Michael vooral veel scholen, bibliotheken en boekhandels. Zelf had hij tot zijn achttiende een hekel aan lezen. Zijn missie is om zoveel mogelijk kinderen weer aan het lezen te krijgen. In de afgelopen jaren heeft hij al veel kinderen weten te bereiken met zijn eigen concept van interactief lezen. Inmiddels verschijnt in juni alweer het zevende deel in de Bieb-bende serie en in oktober het tweede avontuur van Bram.
Michael maakte ook nog wat tijd vrij om een paar vragen van ons te beantwoorden.
Ik ben heel erg onder de indruk van de professionaliteit die je boeken uitstralen. En niet alleen je boeken, maar ook de verschillende websites, de Facebookpagina’s, de booktrailers tot aan de handtekening in je e-mails aan toe. Het lijkt me onmogelijk om alles zelf te doen. Heb je, behalve natuurlijk je illustrator, (professionele) hulp bij al deze activiteiten?
Ik doe voor de rest alles zelf. Al vanaf mijn elfde bouw ik graag websites, met interactieve elementen. Toen ik begon met schrijven (op mijn twaalfde), wilde ik bij ieder verhaal een uitgebreide website. Ik keek vaak naar websites van films, die waren ook heel interactief. Gaandeweg leerde ik steeds nieuwe dingen en kon ik meer.
Aangezien ik perfectionistisch ben aangelegd, stop ik niet voordat ik het perfect genoeg vind. Soms is dat vervelend, bijvoorbeeld wanneer een boek naar de drukker moet. Dan kan ik het gewoon niet loslaten. Ik zoek soms uren naar kleine foutjes zoeken (vooral in de vormgeving). Maar ik vind ik het daarnaast ook ontzettend leuk om dingen te ontwerpen en te programmeren. De app van de Bieb-bende was een hele uitdaging. Telkens liep hij vast en moest ik codes veranderen. Soms droomde ik er zelfs over. Wat was ik blij toen hij uiteindelijk in de appstore stond en iedereen hem kon downloaden. Ook de boektrailers heb ik met veel plezier gemaakt. Ik wilde er iets spannends van maken, om kinderen te prikkelen. Aan de allereerste boektrailer heb ik 8 maanden gewerkt, telkens ’s avonds na mijn werk. Gelukkig ging het daarna sneller. Toen ik mijn eigen uitgeverij oprichtte, kon ik alles combineren om het professioneel aan te pakken. Dingen die ik niet kon, zoals illustreren en redigeren, liet ik over aan andere professionals. En dat bleek erg goed te werken!
In aansluiting op bovenstaande vraag: ik heb Bram en het zoldermysterie gelezen en ik heb er geen enkel taalfoutje in kunnen ontdekken. Heb je een redacteur of redigeer je (je)zelf?
Ik werk altijd met twee redacteuren. De eerste redacteur kijkt het verhaal kritisch na en geeft aan waar het verhaal vasthangt, of waar het juist te snel gaat. De tweede redacteur let eigenlijk alleen maar op foutjes in de tekst, zoals vergeten punten, komma’s en natuurlijk spelfouten. Ten slotte lees ik zelf ook nog eens alles na (soms wel 2 of 3 keer). Zelfs in de laatste drukproef vind ik nog kleine foutjes. Bij deel 3 van de Bieb-bende had ik op het laatste moment nog geschoven met de tekst, waardoor er op de volgende bladzijde een witregel was ontstaan. Dit zag ik te laat en toen het boek gedrukt werd, schaamde ik me dood. Ik weet, het is een kleine fout waar waarschijnlijk iedereen overheen leest. Toch stoorde het me. Gelukkig komt er een tweede druk en kan ik de fout herstellen.
Je hebt je eigen uitgeverij Stormsteen voornamelijk opgericht om het hele uitgeefproces naar jouw wensen te laten verlopen. De uitgeverij heeft nu één auteur, ben je voornemens dit zo te houden of is het niet ondenkbaar dat daar in de toekomst andere auteurs bijkomen?
Oorspronkelijk was de uitgeverij inderdaad bedoeld om mijn boeken in onder te brengen. Toch denk ik dat ik vanaf volgend jaar voorzichtig ga kijken om het fonds uit te breiden met nieuwe auteurs. Dat lijkt me erg leuk om te doen. Maar daarvoor moet ik mensen inhuren, want ik kan niet ook dat nog erbij gaan doen. Maar zoals bijna alles in mijn leven, laat ik de dingen gewoon op mijn pad komen. En dan zie ik wel waar het me naartoe brengt.
Je hebt ook nog steeds een baan, waar haal je toch alle tijd vandaan om alle promotionele activiteiten up to date te houden én ook nog in zo’n hoog tempo te schrijven?
Eind 2014 moest ik noodgedwongen stoppen met de speelgoedwinkel. Deze ging namelijk dicht. Op dat moment besloot ik om het schrijven serieuzer te gaan nemen. Ik had al mijn eigen uitgeverij opgericht en wilde nu ook andere dingen doen die bij een kinderboekenschrijver hoorden. Zoals schoolbezoeken, bibliotheekbezoeken en contacten leggen met boekhandels. Ik merkte al snel dat een netwerk ontzettend belangrijk is. Als selfpublisher zitten veel dingen soms tegen. Je wordt niet altijd serieus genomen. De boekhandels willen je boeken niet en de meeste verkoop gaat via Bol. Toen ik dus meer tijd had, ben ik allerlei dingen gaan proberen om meer op te vallen en serieuzer genomen te worden. Ik werkte aan mijn eigen naam. En het werkte. Scholen waren blij met mijn bezoeken en de verkoop steeg. Intussen hield ik zoveel mogelijk dingen keurig bij, zoals de website, de app en natuurlijk de Facebookpagina’s. Toch merk ik nu dat ik steeds minder tijd heb om die taken te volbrengen. De app is al een tijd niet meer geüpdatet en ook Facebook ligt een beetje stil (wat vooral komt door de nieuwe regels, waardoor pagina’s niet meer zoveel opvallen). Gelukkig heb ik twee hele goed vertegenwoordigers, de heren van Ef & Ef Media, die enorm veel hebben betekend voor mijn boeken. Zonder goede vertegenwoordigers kom je bijna niet de boekhandels in. Zij zitten op beurzen en vertegenwoordigen je boeken daar. Ook sturen ze brochures naar de boekhandels. Op die manier worden de boeken sneller ontdekt.
Je boeken zijn vrij uniek vanwege het interactieve karakter ervan; geloof jij dat dit de nieuwe manier van lezen is of kan zijn voor kinderen?
Vooral de QR-codes werken stimulerend. Kinderen verheugen zich erop om deze te mogen scannen. Bovendien zijn de hoofdstukken niet al te lang. Zodra het hoofdstuk is afgelopen, is de QR-code een soort beloning. Online vinden ze dan nog meer geheimen. En ze kunnen meepraten. Dat maakt het interactief. Ik kan reageren en dat vinden kinderen bijzonder. Maar ook de website draagt enorm bij aan het leesplezier. Jongens die de boeken eigenlijk niet willen lezen, bezoeken de website en spelen het avontuur na. Ze zoeken naar aanwijzingen, spelen spelletjes etc. Gaandeweg raken ze geïnteresseerd in het verhaal en dan gaan ze de boeken lezen. De omgekeerde wereld dus, maar het werkt wel. Het komt vooral denk ik doordat ik vroeger niet echt een lezer was. Tot mijn achttiende had ik zelfs een hekel aan lezen. Ik speelde liever computerspelletjes. Ik weet dus uit eigen ervaring hoe de meeste niet-lezers zich voelen bij het zien van een boek. En door de games achtergrond kon ik mijn boeken verrijken met deze interactieve middelen. Best uniek, want er zijn niet veel boeken die dit op deze manier aanpakken.
Hoe wist je al zo zeker dat De Bieb-bende uit 12 delen zou gaan bestaan? Gaat de serie met Bram ook die kant op?
Dat wist ik al vrij snel. Ik ben ergens in 2004 begonnen aan de serie. Ik had toen nog geen idee waar ik precies naartoe wilde, wel dat het 12 delen moesten worden. Ik begon gewoon met schrijven en de rest kwam vanzelf. De serie speelt zich af in één jaar tijd, verdeeld over de 12 maanden. Ieder deel behandelt één maand. De delen volgen elkaar op en de avonturen worden steeds heftiger. Toen ik ooit bij deel 7 was met schrijven, ben ik helemaal opnieuw begonnen. Het verhaal was intussen gegroeid en serieuzer geworden. De toon moest veranderen. Uiteindelijk heb ik het eerste deel nog wel 30 keer opnieuw geschreven, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Voor welke leeftijd zijn jouw boeken het meest geschikt en zijn het meer boeken voor jongens, meisjes of toch voor allebei?
De Bieb-bende is voor kinderen vanaf 10 jaar. Deel 1 kan eventueel vanaf 9 jaar gelezen worden. Bram heb ik speciaal voor de jongere doelgroep geschreven, vanaf 8 jaar. Zowel jongens als meisjes vinden de boeken leuk. Bij de Bieb-bende bestaat het clubje immers uit meisjes en jongens, waardoor er voor iedereen wel iemand bij zit waar ze zich mee kunnen identificeren. En ook bij Bram heb ik daar rekening mee gehouden, door naast de hoofdpersoon een stoer meisje te zetten.
Heb je nog een goede tip voor ouders, leerkrachten of bibliotheekmedewerkers (zoals ik) om kinderen in de basisschoolleeftijd aan het lezen te krijgen dan wel te houden?
Ik heb vooral gemerkt dat enthousiasme ontzettend belangrijk is. Als je enthousiast over een boek kunt vertellen, zijn kinderen sneller geneigd het boek te gaan lezen. Wees ook op de hoogte van actuele boeken. Zo weet je sneller wat voor een soort boek bij iemand zou kunnen passen. Jongens houden vooral van series. De boeken moeten wat stoerder, avontuurlijker zijn. Daarnaast geef ik een lezing over het belang van lezen, voor ouders, leerkrachten, boekhandelaren en bibliotheekmedewerkers. Omdat ik heb gemerkt dat veel mensen radeloos zijn hoe ze kinderen weer met plezier kunnen laten lezen.
Michael, bedankt voor je openhartige antwoorden op de vragen!
One comment