Vandaag hebben we een leuke verrassing voor onze lezers. We hebben namelijk een dubbelinterview geregeld met schrijfster Patty van Delft en illustrator Dominik Broniek ter ere van de uitgave van de geïllustreerde hardcover editie van Drägan Duma 1: Zij die hoort!
Welkom Dominik. Zou je jezelf kort kunnen voorstellen aan onze lezers?
Ik ben geboren in Polen en ik ben een illustrator. Ik maak covers voor boeken en illustraties voor fantasy, science fiction en horror boeken. Ik werk samen met uitgeverijen in Nederland, Polen, Tsjechië, Engeland en Amerika. Bovendien krijg ik soms opdrachten uit landen als Oekraïne, Portugal en Canada.
Ik denk dat veel van ons benieuwd zijn hoe je bent begonnen als illustrator. Was dit iets dat je altijd al wilde doen?
Zolang als ik me kan herinneren teken ik al. Toen ik jong was, zag ik Star Wars en fantasy beheerste vanaf toen mijn leven. Daarna zag ik nog veel meer films, en las ik verscheidene boeken en strips etc. Ik heb eigenlijk altijd geweten wat ik wilde doen en dat heb ik ook gewoon gedaan. Ik tekende overal waar ik kwam en alles wat ik zag. Ik ging nergens heen zonder papier en potlood. Al snel probeerde ik geld te verdienen met mijn tekeningen, zelfs als het maar een klein beetje was. Gelukkig kende ik een aantal particuliere kunstverzamelaars die mijn kunst wel wilden kopen, waardoor ik door kon gaan met tekenen en schilderen. Vijftien jaar geleden ontmoette ik de eerste uitgever die met me samen wilde werken, toen nog een beginnende uitgeverij maar inmiddels een van de grootste uitgeverijen in Polen – Fabryka Slów. Dat was het begin van mijn professionele carrière als illustrator.
Vaak hoor je dat mensen het moeilijk vinden om inspiratie te vinden. Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie komt vooral van de boeken waar ik aan werk. Gewoonlijk werk ik met zeer goede schrijvers en interessante verhalen, die vol goede ideeën zitten. Soms heb ik wel last van vermoeidheid of kleine blokkades. Op dat soort momenten neem ik een dag vrij om eropuit te trekken en gewoon om me heen te kijken. Natuurlijk krijg ik ook inspiratie van films, muziek en games. Ook spelen kunstwerken van andere kunstenaars een belangrijke rol. Je hoort weleens dat sommige kunstenaars ontmoedigd raken als ze kunst van anderen zien die veel beter of mooier is dan hun eigen werk. Voor mij werkt het juist andersom, als ik een kunstwerk zie waarvan ik denk dat ik het technische niveau nooit kan halen, motiveert het me juist om nog harder te werken en krijg ik nieuwe inspiratie.
Het maken van covers en illustraties voor boeken is niet iets wat je zomaar kunt doen, uitgevers en schrijvers geven een specifieke kunstenaar de opdracht. Wat vind jij leuk aan het werken in opdracht?
Ik vind het leuk om samen te werken met uitgevers en schrijvers. Ik heb er geen problemen mee om te overleggen en veranderingen aan te moeten brengen etc. Het gebeurt weleens dat iemand een idee heeft waarvan ik denk dat het niet zo goed is, dan stuur ik een schets waarin ik zijn/ haar idee heb uitgewerkt en eentje waarin ik mijn eigen idee heb uitgewerkt. Daarna overleggen we welk idee uiteindelijk het beste is. Dit is soms het idee van de schrijver of uitgever, soms mijn eigen idee of soms zelfs een mix van beide ideeën. Ik denk dat je bij ieder idee een bevredigende compromis kunt sluiten. Ik begrijp heel goed dat voor een schrijver zijn/ haar werk iets heel belangrijks is, iets waar ze al vanaf hun jeugd van gedroomd hebben. Daarom probeer ik hun droom niet te vernietigen door niet flexibel te zijn.
Nu we het toch hebben over in opdracht werken, ik ben heel benieuwd hoe je een illustrator voor Nederlandse covers bent 
geworden? Kun je ons hier iets over vertellen? En heb je een favoriete Nederlandse cover, want ik zag dat je niet alleen de prachtige covers voor Patty’s Drägan Duma hebt gemaakt, maar ook die van Het geheim van Ji (geschreven door Pierre Grimbert) en Magycker (geschreven door Adrian Stone).
Mijn vak zorgt ervoor dat ik kan wonen waar ik wil. Ik heb gekozen voor het prachtige Leiden. Ik dacht dat het geweldig zou zijn om mijn illustraties gepubliceerd te krijgen in een land waar ik zoveel van houd. Dus heb ik mijn werk naar enkele Nederlandse uitgevers opgestuurd en zo is het allemaal begonnen. Mijn favoriete cover is zonder twijfel die voor Zij die hoort. Het was de eerste cover die ik maakte voor een Nederlandse uitgever en daarom is deze extra speciaal. Ik vond het erg leuk om aan de illustraties van Pierre Grimberts ‘Het geheim van Ji’ en die van Adrian Stone’s ‘Magycker’ te werken (waar binnenkort het tweede deel van verschijnt), maar ook aan die van de Mistborn serie van Brandon Sanderson. De covers van Mistborn werden namelijk ook in Polen en Portugal gebruikt en ze zijn in een speciale editie van het boek verschenen in Amerika, waarbij de schrijver zelf een selectie van illustraties had uitgekozen.
Het viel me op dat je veel illustraties maakt voor boeken en tijdschriften in de fantastische genres. Is er iets wat je erg leuk vindt aan deze genres?
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik er leuk aan vind. Ik kan alleen zeggen dat fantasy altijd een onderdeel van mijn wereld is geweest en dat ook altijd zal blijven.
Ik ben altijd gefascineerd geweest door het werkproces van kunstenaars. Hoe maak jij je illustraties? Begin je bijvoorbeeld met het maken van meerdere schetsen of begin je gelijk op het ‘canvas’ en bouw je de illustratie dan in lagen op?
Het begint met de opdracht, ik praat met de uitgever en schrijver over hun visie – soms hebben ze al bepaalde ideeën die ze uitgewerkt willen zien en soms willen ze zich er niet mee bemoeien en geven ze me de vrije hand. Ik werk altijd met wat beginnende schetsen. Meestal met potlood en papier, maar soms ook gelijk in Photoshop. Vroeger werkte ik alleen met potlood, acryl- en olieverf. Maar later ben ik overgestapt op Photoshop en digitale kunst. Als de schets geaccepteerd wordt, ga ik verder op de computer. Daar voeg ik kleuren toe en werk ik aan details etc.
Het viel me op dat al je kunst voor zo’n 50% uit zwart-wit en 50% kleur bestaat. Heb je een voorkeur voor de ene of de andere of hou je net zoveel van zwart-wit als van kleur?
Vroeger vond ik zwart-wit potloodtekeningen mooier. Dit soort tekeningen geven je de kans om er meer toespelingen in te stoppen en ik vond gebrek aan kleur altijd een positief iets. Nu geef ik echter de voorkeur aan kleur omdat ik zwart-wit saai begon te vinden.
Wat kunnen we in de toekomst nog meer van je verwachten?
Ik heb ontzettend veel plannen, maar helaas niet genoeg tijd. Ik werk op het moment aan een strip en ik ben net gaan samenwerken met een kledingmerk (waar ik verder nog niets over kan vertellen). En binnenkort komt er een speciale geïllustreerde editie van ‘Painted Man’ van schrijver Peter V. Brett (een van mijn favoriete hedendaagse auteurs waar ik tot mijn grote vreugde mee mag samenwerken) uit bij Harper Collins in Engeland.
En alweer de laatste vraag helaas. Heb je nog een mooie tip voor onze lezers die zelf ook dromen van een carrière als illustrator/ kunstenaar?
Maak gewoon je dromen waar 🙂
Heel erg bedankt dat je de tijd wilde nemen om de vragen van Kinderboeken te beantwoorden, Dominik. We wensen je heel veel succes met je kunst 🙂
Bedankt voor het interview, ik vond het erg leuk.
NB. Alle gebruikte foto’s/ plaatjes in dit interview zijn eigendom van Dominik Broniek (en mogen niet zonder toestemming gekopieerd worden). We willen Dominik hartelijk bedanken voor het ter beschikking stellen ervan.
