Mark van Dijk is helemaal geen onbekende naam in schrijversland. Toch is het schrijven nog steeds een – uit de hand gelopen – hobby dat hij naast een fulltime baan erbij doet. Kinderboeken sprak met hem over de drive om te schrijven, de perikelen rondom uitgeverijen, het belang van een goede redactie en welke keuzes hij daarin uiteindelijk heeft gemaakt.
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Mark van Dijk en ik woon in Katwijk met mijn vrouw en twee dochters van 4 en 6 jaar. Naast het schrijven heb ik een fulltime baan als metaalbewerker bij een constructiebedrijf, waar ik van alles maak uit staal. Thuis ben ik ook graag aan het klussen en in mijn vrije tijd lees ik graag en schrijf ik verhalen.
Je schrijft al behoorlijk lang en ook heb je al flink wat boeken gepubliceerd. Opvallend is dat je voor diverse leeftijdsgroepen schrijft. Voor welke leeftijd vind je het stiekem het leukst om te schrijven?
Ik ben zelf een alles-lezer, en zo schrijf ik eigenlijk ook. Tot nu toe vind ik eigenlijk alle vormen fijn. Ik heb niet echt een favoriet. Hoewel ik er erg van hou om bloederige scènes te schrijven, ik vind de grenzeloze fantasie die je in kinderboeken kunt gebruiken ook erg fijn.
Met welke verschillen heb je te maken in het schrijven voor verschillende doelgroepen?
Ik probeer mijn kinderboeken niet al te eng te maken, maar meer avontuurlijk. Het mysterie van de Poldergruwel is haast Indiana Jones- achtig wanneer de meiden in de kerker van het kasteel terechtkomen. Dat is een vorm die ik ook leuk vind om te schrijven. Maar naast een bepaalde Bloeddorst in mijn boeken, vond ik het ook heel uitdagend om de vrouwelijke gevoeligheid in Gerechtigheid op te zoeken. Ik heb er heel veel plezier aan beleefd om die roman te schrijven en ik vind zelf dat het een van mijn mooiste boeken is geworden. De promotie van al die verschillende genres is lastig. Omdat je niet in hetzelfde genre blijft schrijven, spreek je steeds weer een nieuw lezerspubliek aan en het kan ingewikkeld zijn om die ook te bereiken als je er al heel veel tijd en energie in hebt gestoken.
Heb je een voorkeur voor het schrijven in een bepaald genre?
Ik heb niet echt een voorkeur qua genre. Bovendien vind ik het leuk om nieuwe genres te ontdekken qua schrijven. Een beetje zoeken in genre en schrijfstijl om te ontdekken in welke ik me het meest thuis voel. Nou, als ik perse moet kiezen dan ga ik toch voor thriller en horror. Ik vind het heerlijk om lugubere en bloederige scènes te schrijven.
Kun je iets vertellen over je debuut, zoals over het schrijven, de beslissing om te publiceren en de manier waarop je het hebt uitgegeven?
Mijn eerste boek is Kwade geest en is in 2010 uitgegeven door Free Musketeers. Dat was de enige uitgeverij die het wilde hebben en al snel bleek dat het een stel baggeraars waren. Van beloofde zaken als redactiewerk kwam niets terecht. Ze bestaan, geloof ik, ook niet meer. Het verhaal is vorig jaar bij mijn huidige uitgeverij opnieuw uitgegeven, waar het wel een grondige redactie heeft gehad. Het verhaal is daardoor gegroeid en volwassener geworden.
Inmiddels ben je al veel boeken verder, maar ben je nog niet “ingelijfd” bij een grote(re) uitgeverij. Is dit een bewuste keuze of is het gewoon heel lastig om daar binnen te komen?
Allebei. Ik zit nu bij Nimisa Publishing House. Dat is een coöperatieve uitgeverij die door de leden is opgericht. We werken uitsluitend met professionals, zoals redactieleden en vormgevers, om de kwaliteit hoog te houden. Het is een klein en hecht team, waar ik me thuis voel. Doordat we zelf overal verantwoordelijk voor zijn, hebben we ook een enorme vrijheid. 
Bij een reguliere uitgeverij had ik “mijn” Dickensproject (het vertalen en uitgeven van de vijf kerstboeken van Charles Dickens, geheel voorzien van allerlei nieuwe illustraties in een linnen omslag) nooit zo kunnen uitvoeren als we nu hebben gedaan. Bij een reguliere uitgeverij zou er veel meer naar het verdienmodel zijn gekeken, terwijl bij mij en René Hazebroek (illustrator) de liefde voor het verhaal centraal stond.
Hoe regel je zaken als verkoop, promotie en social media? Hoe belangrijk is dit voor een selfpublisher?
Dit is heel erg belangrijk. Om lezers te bereiken buiten social media sta ik regelmatig op beurzen om mijn boeken te verkopen. Ook geef ik veel signeersessies en hou ik af en toe een lezing. Door mijn fulltime baan is het lastig om meer te doen. Ik sta open voor de gouden tip!
Heb je tip voor ouders, leerkrachten of bibliotheekmedewerkers om onze kinderen aan het lezen te krijgen, dan wel te houden?
Hou het breed. Lees voor uit verschillende genres, zodat kinderen weten dat er allerlei soorten verhalen zijn, voor ieder wat wils. Als iemand tegen mij zegt dat hij niet van lezen houdt, dan antwoord ik meestal dat hij gewoon het juiste boek nog niet gevonden heeft.
Nou, dat kunnen wij bij Kinderboeken alleen maar onderschrijven. Bedankt Mark, voor je tijd en aandacht! Meer over Mark en zijn boeken is te vinden op zijn website en op zijn Facebookpagina. Mark’s laatste boek heet De prinses die haar kroontje kwijtraakte, een bijzonder samengesteld prentenboek voor jongere kinderen.
foto auteur © Ingrid Langeveld
One comment