Wie is Siepy Zijlstra – de Roos?
In 1938 werd ik in Bolsward geboren. Ik heb twee zussen en een broer. In 1940 verhuisden mijn ouders naar Leeuwarden waar we de Tweede Wereldoorlog meemaakten. Dat heeft veel indruk op me gemaakt. In 1949 kreeg mijn vader een benoeming als Paedagogiekleraar aan de Kweekschool in Dokkum , later aan de Juliana Kweekschool in Drachten.
In 1956, nog voor mijn eindexamen, werd ik gevraagd onderwijzeres te worden aan de christelijke lagere school in Rottevalle. Hier gaf ik les aan ongeveer 34 kinderen in twee klassen ( klas 1 en 2, nu groep 3 en 4). Zoals in die tijd gebruikelijk was kreeg ik in 1961 mijn ontslag vanwege ons huwelijk en we gingen in Beetsterzwaag wonen. Toen mijn man een baan kreeg in Drachten verhuisden we daarheen. Hier werd ik trouwambtenaar en deed veel vrijwilligerswerk. Daarnaast viel ik ook regelmatig in op diverse scholen.
Toen de kinderen nog klein waren bleef ik zoveel mogelijk thuis. Hier heb ik achteraf geen spijt van want ik kreeg de kans om te gaan schrijven: educatieve boekjes, passend bij mijn passie, het lesgeven aan jonge kinderen.
Toen ik 10 jaar was schreef ik op school een opstel over een poes. Mijn vader vond het erg leuk dat ik in de “ik-vorm” schreef. Nog steeds vind ik het prettig om vanuit dit perspectief te schrijven.
Het schrijfproces
Als ik de kinderen voorlas uit de Kinderbijbel, merkte ik dat bepaalde details waarin kinderen geïnteresseerd zijn, niet werden genoemd. Daarom heb ik destijds twaalf Drachtster scholen benaderd met het verzoek de kinderen een bepaald Bijbelverhaal te laten schrijven. Ook kindergedichtjes waren welkom. Dankzij hun enthousiaste medewerking ontving ik enkele honderden verhalen en was ik in staat woordkeus, compositie en in het bijzonder de details waarin juist kinderen geïnteresseerd zijn, te leren kennen. Zo ontstond mijn boekje “Toen ze nog in tenten woonden”. Het werd uitgegeven bij uitgeverij Kok in Kampen en heeft een herdruk nodig.
Mijn schrijfstijl was opgevallen en ik werd gevraagd een Duitse kinderbijbel te vertalen. Een monnikenwerk. Toen ik halverwege was met het vertalen begon de recessie: scholen mochten hooguit één exemplaar per klas kopen. Met als gevolg dat de uitgever het niet meer aandurfde en de vertaling werd stopgezet. Gelukkig heb ik toch nog mijn vele vertaalwerk betaald gekregen.
Toen de oudste twee kinderen naar school gingen bleef ik alleen thuis bij ons zoontje, een “nakomertje”. Samen genoten we van alles wat er gebeurde in onze tuin: van de merels die een nest bouwden en van de egels die een nest bouwden in zijn zandbak. En ondertussen, terwijl ik het zelf nog niet in de gaten had, vormde zich in mijn hoofd een boek. Op een zaterdagmorgen kreeg ik plotseling inspiratie. Ik kreeg een enorme drang om te schrijven en ik schreef en ik schreef. Allereerst over de merels die veel gestrooide broodkruimeltjes voor zich zelf wilden houden en die andere vogels zo weinig gunden. Een paar dagen later kreeg ik opnieuw inspiratie en ik schreef over de egels die een nest hadden gebouwd in de zandbak van ons zoontje.
De kinderen vonden de twee verhaaltjes prachtig en ik stuurde ze naar mijn uitgever Kok/Voorhoeve. Al snel kreeg ik de vraag gesteld of ik van deze twee verhaaltjes één verhaal wilde maken. Dat heb ik gedaan en ik liet de merel kijken naar de egels in de zandbak enzovoort. Dit boekje werd een voorleesboek en kreeg de naam: ”Van een egel en een merel”. De illustraties zijn van Ap Dekkers, tekenaar, graficus, illustrator en aquarellist. Al snel kreeg “Van een egel en een merel”, een tweede druk. Deze kwam tegelijk met de eerste uitgave van mijn boekje ”Zwaluw waar ga je heen?” in de boekhandel te liggen. Dit boekje heeft mooie illustraties van Margreet Jonker.
Toen bekend werd dat basisscholen Engelse lessen wilden gaan geven, besloot ik het roer om te gooien.
“Van een egel en een merel” maakte ik twee boekjes: een over egels en een over merels, maar dan wel aangevuld met bijzonderheden uit de natuur. Dirk Dijkstra, leraar Engels wilde wel vertalen en er kwam actie. Het ging zo leuk dat ik vond dat “Zwaluw waar ga je heen?” ook in het Engels vertaald moest worden en dat er cd’s bij moesten komen. Dat is gebeurd en Dirk Dijkstra heeft de cd’s in het Engels ingesproken. Toen daarna het Drietalig onderwijs (Engels, Fries en Nederlands) aan de orde kwam heeft de Friese schrijver Klaas Bruinsma de drie manuscripten in het Fries vertaald en de cd’s in het Fries ingesproken.
Elfstedenkoorts
Nu er steeds vaker over Elfstedentochten wordt gesproken en de huidige jeugd nog nooit een tocht heeft meegemaakt, is mijn “Het Elfstedentochtboek voor de jeugd” weer actueel. In 1986 heb ik dit boek geschreven, met hulp van het hele gezin want iedereen moest meewerken: de een keek naar de verslagen voor de televisie, de ander luisterde naar de radio en een ander knipte verslagen uit de kranten terwijl ik probeerde van alle verslagen één geheel te maken. Het boek gaat over een jongen wiens vader de veertiende Elfstedentocht rijdt.
Op de Elfstedentochtbrug bij Tietjerk heb ik het eerste exemplaar overhandigd aan de heer Wiebe Wieling die nog steeds voorzitter is van de vereniging “De Friesche Elf Steden”. Het boek loopt zo goed dat er al een vierde druk is verschenen. Ook dit boek is via uitgeverij Profiel in Bedum uitgegeven en is te koop in de boekhandel en bij Bol.com.
Doelgroep
De drietalige boekenserie bestaat uit Marten de eigenwijze merel, Een boerenzwaluw vertelt en Negen egels in een zandbak. Elk deel is geschreven in een parallelvorm en wel in een Nederlands – Friese versie of in een Nederlands – Engels. De boeken zijn tevens voorzien van een woordenlijst en een cd waarop het verhaal is ingesproken. Omdat de boeken geschreven zijn ter ondersteuning van de Engelse taal, zijn ze geschikt voor “ jong en oud”.
Meer over Siepy en haar boeken is te vinden op de website Educatieve jeugdboeken.
Dank je wel Siepy!
