Caja Cazemier studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en stond vervolgens twaalf jaar voor de klas. Inmiddels is ze al lange tijd fulltime schrijfster en combineert ze dit met schoolbezoeken en haar werk als jongerencoach. Roes is haar 50e boek, waarvoor ze flink wat onderzoek heeft gedaan onder haar doelgroep. Ze heeft gesprekken gevoerd met jongeren en enkelen van hen mee laten lezen om zoveel mogelijk de realiteit te kunnen benaderen. Het maakt dat haar manier van schrijven goed aansluit bij de belevingswereld van jonge pubers.
“Waar ben ik toch mee bezig? Het is toch absurd dat ik maar niet kan beslissen om ermee te kappen!”
Een groepje jongeren komt aan de start van het nieuwe schooljaar bij elkaar in de klas. Yvar en Kasper kennen elkaar al vanaf de basisschool en ook Lola en Benthe zijn al jaren hartsvriendinnen. Ze maken kennis met Maas en Kevin die zijn blijven zitten en met nieuwkomers Tom en Florine. Vooral Maas maakt veel indruk, hij is een jaar ouder en meer door de wol geverfd dan de anderen. Zijn ouders zijn vaak niet thuis en laten hem vrij zolang zij daar geen klachten over krijgen. Maas introduceert de jongeren in de wereld van feestjes, alcohol en softdrugs. Ze vinden het allemaal fantastisch, maar al snel is alleen feesten in het weekend niet meer genoeg. Ook doordeweeks komen sommigen bij elkaar om te blowen of een ballonnetje te nemen met lachgas, maar waar ligt de grens?
In Roes worden de gevaren uitgewerkt die het gebruik van alcohol en drugs met zich mee brengen op zowel lichamelijk als sociaal-emotioneel vlak. Al dat drinken en blowen gaat op den duur ten koste van veel andere belangrijke zaken, zoals school- en sportprestaties en vriendschappen. De jongeren vergeten afspraken, hebben weinig energie en voelen zich vaak brak doordat ze een kater hebben. Hierdoor komen belangrijke activiteiten op de tocht te staan, zoals voor Yvar het spelen in een bandje en voor Lola het werk voor de schoolkrant. Toch blijkt het erg moeilijk om ermee te stoppen, de aantrekkingskracht die uitgaat van Maas en de groepsdruk spelen hierin een grote rol. Wanneer Maas en Lola een stelletje worden is het voor haar nog lastiger om objectief te kijken naar wat er gebeurt. Uiteindelijk lopen zaken uit de hand, ouders raken erbij betrokken en er gebeuren dingen waar sommige jongeren zich schuldig over voelen of zich voor schamen. Ieder van hen moet voor zichzelf bepalen wat hij of zij belangrijk vindt en waar de eigen grenzen liggen.
Het verhaal zelf wordt op een bepaald moment wat eentonig, de jongeren rollen van feest naar feest en het gaat van kwaad tot erger. Als lezer snap je wel wat de jongeren motiveert, maar het is niet zo dat dit ook daadwerkelijk door de personages wordt overgebracht. Yvar en Lola hebben een klein beetje vlees op de botten, maar alle andere jongeren in het verhaal blijven nogal oppervlakkig. Daarnaast heeft het boek een wat belerende toon, de verschillende opvoedstijlen van de ouders wordt door de auteur ingezet om de jongeren bewust te maken van de gevaren van hun gedrag. Ondanks dat de invloed van ouders op dit soort gedrag groter is dan gedacht, voelt dit in het boek als iets te veel en te geforceerd. Tegelijkertijd kan het voor de jonge lezer wel een inkijk bieden in verschillende thuissituaties.
Roes is een confronterend boek en maakt moeilijke onderwerpen bespreekbaar. Is veel drinken en blowen stoer, voelt iemand zich daardoor prettiger of is het een manier om erbij te kunnen horen? Het is een groot probleem in onze huidige tijd en opvoeders staan voor de moeilijke taak om hun kinderen bewust te maken van de risico’s én ze tegelijkertijd sterker te maken in hun zelfbeeld. Caja Cazemier heeft met Roes een boek geschreven dat hier bij kan ondersteunen!
Boekgegevens :
ISBN 9789021679624
Uitgever Ploegsma
Bladzijden 192 pp.
Bindwijze Hardcover
Genre Fictie
Anneke schrijft al jaren recensies voor Hebban en Vrouwenthrillers. Op haar blog De boekenfabriek schrijft ze wekelijks recensies over onder andere Young Adult en jeugdboeken.
