Sophie op de daken
Als baby overleeft Sophie een schipbreuk op de Queen Mary. Drijvend in een cellokist wordt ze opgevist uit Het Kanaal door de liefdevolle, maar wereldvreemde Charles Maxim die haar bij zich in ...
Als baby overleeft Sophie een schipbreuk op de Queen Mary. Drijvend in een cellokist wordt ze opgevist uit Het Kanaal door de liefdevolle, maar wereldvreemde Charles Maxim die haar bij zich in huis neemt. Sophie heeft herinneringen aan haar moeder en is ervan overtuigd dat die nog leeft. Wanneer ze in de oude cellokist een adres in Parijs vindt, vertrekt ze met Charles naar de Franse hoofdstad, vastbesloten daar haar moeder te vinden.
Meervoudig bekroond kinderboekenschrijfster Katherine Rundell brak met Sophie op de daken (Rooftoppers) door in eigen land, maar dit boek is nu pas in de Nederlandse vertaling uitgebracht. Bij ons verschenen eerst al Feo en de wolven en De ontdekkingsreiziger. De auteur heeft ook een sterke eigen mening over het belang van het lezen van jeugdliteratuur dat ze heeft opgetekend in het essay Waarom je kinderboeken moet lezen, zelfs al ben je oud en wijs.
Sophie op de daken bestaat eigenlijk uit twee delen. Het eerste gedeelte van het boek speelt zich af in Londen waar Sophie opgroeit bij de excentrieke Charles waar ze constant onder toezicht staan van de Kinderbescherming. Charles is een alleenstaande man die meer in zijn boeken is geïnteresseerd dan in andere mensen. In een tijd waarin vrouwen nog geen lange broek dragen is het ook beslist niet gepast dat een oudere man alleen de zorg voor een baby draagt. Een meisje nog wel. Hoe denkt hij als man Sophie op te voeden? ‘Ik ga van haar houden en afgaande op wat ik heb gelezen zou dat genoeg moeten zijn’.
De schrijfstijl van Rundell is beeldend, poëtisch en uitermate grappig. Dat geestige komt vooral bij Charles vandaan. Hij trekt zich niets aan van hoe het hoort, zijn opvoeding is op zijn minst onconventioneel te noemen en voor elk probleem waar Sophie voor komt te staan heeft hij een mooie verklarende uitspraak. De band tussen hen is zo liefdevol en hartverwarmend dat je als lezer weet dat het goed gaat komen met Sophie. Toch blijft Sophie verlangen naar haar moeder, die volgens Charles bijna onmogelijk nog in leven kan zijn.
“Moeders heb je nodig, net als water en lucht. Zelfs papieren moeders waren beter dan helemaal geen; desnoods verzonnen moeders”.
Voor Sophie betekent ‘bijna onmogelijk’ echter ‘nog mogelijk’ en wanneer dan eindelijk een uithuisplaatsing een feit is besluiten ze Engeland te verlaten. Eenmaal in Parijs begint het tweede gedeelte en verdwijnt Charles bijna volledig naar de achtergrond; een ietwat onwaarschijnlijk avontuur op de daken hoog boven de stad volgt. Sophie ontmoet Matteo, hij is een rooftopper, één van de vele kinderen die uit het zicht hoog boven de stad leven. Rennend en springend in haar nachtjapon over de daken hoog boven de stad doet Sophie waar ze volgens Charles een talent voor heeft, namelijk geloven in buitengewone dingen.
Katherine Rundell heeft met Sophie op de daken een avontuurlijk en tegelijk gevoelig verhaal geschreven. Het boek is een mix van bijzondere personages, onderkoelde Britse humor, wijze citaten en een poëtische schrijfstijl. Een belangrijke boodschap voor iedereen die dit boek leest kan zijn om nooit je geloof in je dromen te verliezen, want wanneer iets bijna onmogelijk lijkt is het toch nog steeds mogelijk.
