For girls only: girls club
Hetty van Aar werkte als kleuterleidster en schreef toen al verhalen voor haar eigen klas. Ze vindt haar inspiratie dichtbij huis. 11 jaar geleden schreef zij haar eerste verhaal in de serie “ ...
Hetty van Aar werkte als kleuterleidster en schreef toen al verhalen voor haar eigen klas. Ze vindt haar inspiratie dichtbij huis. 11 jaar geleden schreef zij haar eerste verhaal in de serie “ for girls only!’. Het is een meisjesboekenreeks. Hoofdfiguren zijn vijf hartsvriendinnen. Inmiddels zijner al meer dan twintig titels in deze serie: verhalen maar ook dagboeken, specials, non-fictie en zelfs een slaapfeestspel. Gericht op meisjes van rond de tien jaar.
Ellen, Yelien, Eline, Emma en Kato zijn dikke vriendinnen. Ze doen veel samen en in dit verhaal geeft Ellen een slaapfeestje. Als thema heeft ze ‘Girls Club’ bedacht. Ze vindt namelijk dat haar vriendinnen en zij de allerleukste Girls Club zijn. Ze is druk met de voorbereidingen voor een leuk feestje als haar vader laat weten wat de plannen voor de zomer zijn. Haar ouders willen gaan helpen bij een dokterspost in Sierra Leone, in Afrika. Ellen heeft niet echt een voorstelling bij dit land en als ze het die avond aan haar vriendinnen verteld gaan ze op zoek naar informatie over dat land. Ze komen er snel achter dat het geen fijn land is. Zeker niet als het gaat om de rechten van meisjes van hun leeftijd. De meeste meisjes kunnen niet eens naar school want na de burgeroorlog die daar was zijn er nog maar weinig scholen over. Ook ontdekken ze dat er in Sierra Leone ook Girls Clubs zijn. Ze willen daar meer over weten en ze willen actie gaan voeren om de meisjes daar te helpen. Ellen krijgt contact met iemand van een Girls Club daar en verzint een ludieke actie.
Een thema waar veel uit te halen valt maar de wijze waarop het op papier is gezet vond ik zelf niet zo prettig lezen. De manier waarop sommige personages met elkaar praten komt wat gekunsteld over. Ook blijven de karakters zelf oppervlakkig. Het verhaal zelf is vrij eenvoudig maar met weinig tempo.
Het is eigenlijk een opeenstapeling van weetjes over Afrika, Sierra Leone en Girls Club aldaar. Deze informatie wordt gegeven doordat de meiden dingen opzoeken en elkaar vertellen. Hierdoor zit er niet veel tempo in het verhaal en vond ik het persoonlijk een beetje een gemakkelijke manier om een verhaal neer te zetten. Hoewel het een goed doel is wat gesteund wordt en het zeker niet verkeerd is om aan kinderen te laten weten dat het in andere landen er heel anders aan toe gaat denk ik dat het ook wel anders gebracht had kunnen worden.
Kortom ik ben niet enthousiast maar door zijn eenvoud zou het wel een eigen doelgroep aantrekken. De serie bestaat immers al meer dan tien jaar.
Voor elk verkocht boek schenkt Standaard Uitgeverij 1 euro aan Action Aid.
Action Aid is een organisatie die Girls Clubs in basisscholen heeft opgericht. Hier leren de meisjes over vrouwenrechten, belang van onderwijs en kunnen ze er terecht bij problemen thuis of op school. Sinds 1988 zijn ze werkzaam in Sierra Leone.
