Marina Defauw is lerares aan een lyceum en geeft wiskunde en economie. Lezen is een passie van haar en haar droom om zelf een boek te schrijven kwam uit met haar debuut “de C-brieven”. Als lerares heeft ze dagelijks met jongeren te maken dus de thema’s uit young-adults komt ze dagelijks tegen. Toch schrijft ze ook voor jongere kinderen, als voorbeeld de korte verhalen die verschenen in het Junior Monsterboek van uitgeverij Kramat.
“Het robotmeisje “ verscheen begin dit jaar en is het vervolg op “Panfluit met gouden noten” uit 2013. In dat boek ontmoet de veertienjarige Timo Deridder de mysterieuze en aantrekkelijke Andolome. Andolome beschikt ook over geheimzinnige krachten en er ontstaat een bizarre maar hechte vriendschap. Helaas moet Andolome naar izjn eigen wereld vertrekken en zal Timo definitief afscheid van hem moeten nemen.
In dit deel gaan we van start op het moment dat het afscheid is geweest en heeft Timo het hier heel moeilijk mee. Niks lukt, niet op school en ook niet thuis. Thuis is er logee April waar hij het niet mee kan vinden en zijn ouders nemen het ten alle tijden voor haar op en niet voor hem als ze weer eens in de clinch liggen. April probeert Timo bang te maken en dat lukt haar aardig. Timo ziet schimmen en wordt naar een psychiater gestuurd maar er is iets heel anders aan de hand.
Het meisje en de blauwe spin op de cover geven het vleugje mysterie in het boek weer wat ik bij het lezen een beetje heb gemist. Door de cover en de tekst op de achterflap ( die ik hierboven samengevat heb) was ik heel nieuwsgierig naar het verhaal. Ik had echter het eerste deel niet gelezen en bij het lezen van dit deel bleek dat toch wel noodzakelijk. Ik denk dat je een stuk van de sfeer van het verhaal niet mee krijgt als je het eerste deel hebt gemist. Ik had vooral moeite om in het verhaal te komen en struikelde ook een beetje over de naam Andolome. Ik weet niet of dat in Belgïe een gangbare naam is maar ik had er niets mee en vind het meer een stoffige naam voor een oude priester en niet voor een aantrekkelijk personage. Het thema over de gevaren van technologie, over hoe robotten kunnen worden geïntroduceerd in het gewone leven en taken van ons over kunnen nemen vind ik wel een prima basis voor een verhaal maar het kon gezien de lengte van het verhaal ook niet teveel uitgediept worden en dat was jammer.
Het boekje telt 131 pagina’s heeft een vrij grote letter (waardoor het nog sneller leest) en de vertelling zelf heeft korte hoofdstukken, prettige korte zinnen, niet al te moeilijk en is daardoor denk ik meer geschikt voor kinderen vanaf 12 jaar dan echt het young-adult publiek. Ik denk dat het daar te makkelijk voor is.
Mocht je nieuwsgierig zijn naar wie dit robotmeisje is en hoe ze in het leven van Timo komt en wat er allemaal gebeurd raad ik je wel aan om eerst het deel hiervoor te lezen omdat je anders teveel informatie mist om meteen gepakt te worden door dit verhaal.
Boekgegevens:
Titel Het robotmeisje
Auteur Marina Defauw
Uitgeverij Kramat
Isbn 9789462420854
Recensent: Conny Schelvis
Conny schrijft al jaren recensies voor haar eigen blog Conniesboekkies en boekenbijlage. Ook is ze te vinden op haar Facebookpagina Conniesboekkies en Instagram.
https://conniesboekkies.wordpress.com/
