Scott Stuart schreef en illustreerde dit fijne prentenboek over jezelf zijn en hierdoor misschien wel anders durven te zijn. Hij haalde zijn inspiratie bij zijn eigen zoon. Deze houdt van prinsessen, feeën en andere dingen die ‘ niet zo jongensachtig zijn ‘. En dat dat best okay is blijkt wel uit dit verhaal
Het jongetje in dit verhaal heeft een mega stoere papa. Een grote brede man met een heel blauwe schaduw. Hij vindt dat best moeilijk want hij wil aan de ene kant op zijn vader lijken en dat zijn vader trots op hem is maar er knaagt een gevoel aan hem dat hij anders is omdat hij geen blauwe schaduw heeft maar een roze. Hij houdt van mooie jurken en prinsessen en van roze speelgoed. Zijn vader noemt dat een fase. Op de eerste schooldag trekt hij een jurk aan en zijn vader kijkt verschrikt op maar laat hem gaan. Op school staart iedereen hem aan en als hij weer verdrietig thuis komt, gooit hij zijn jurk in de hoek. Dan komt zijn vader zijn kamer binnen en weet hij niet wat hij ziet !
Uiteraard moet je nu het boek zelf maar lezen als je wilt weten wat hij ziet en wat zijn vader als oplossing geeft voor zijn verdriet. En het is een stoere oplossing!
Er verschijnen steeds meer boeken voor kinderen over genderidentiteit, zelfacceptatie en diversiteit en dat is een mooi gegeven. De schaduw in dit boek staat ook niet voor je echte fysieke schaduw maar voor je eigen ik. Hoe je je voelt van binnen en dat het oké is als je je anders voelt dan anderen. En dat je er mag zijn zoals je bent. Kleine kanttekening is dat ik denk: “ mag een kind niet gewoon kind zijn zonder er een etiket op te plakken “ want hoe goed bedoelt het ook is dat gebeurt in dit boek ook. Maar dit terzijde, dat is mijn hersenspinsel.
De auteur weet het geheel goed te verwoorden en uit te beelden. Als illustrator heeft Scott Stuart een heel eigen stijl waarbij hij je op een speelse manier weet te boeien. Mooi kleurgebruik en de illustraties zijn met de tekst tot een geheel verweven. Qua tekst past het boek prima bij kleuters. Het taalgebruik en de manier waarop iets ingewikkelds als genderidentiteit toch simpel wordt uitgelegd. En daar gaat het ook om: dat je gewoon mag zijn wie je bent. Hoe je je ook voelt.
