Jean-Philippe Rieu is een veelzijdig musicus en levenskunstenaar, die naast zijn werk voor volwassenen zich ook met projecten voor kinderen bezig houdt. Trefwoorden in zijn werk zijn puurheid, liefde en eerlijkheid. Thema’s die ook terug te vinden zijn in dit y.a. boek van zijn hand.
“Sophie, met jou wil ik mijn dagboek delen”, is het verhaal van Sophie, of eigenlijk over Sophie en haar gedachten. Ze kan ze niet goed verwoorden en besluit het op te schrijven in een dagboek. Alles wat ze meemaakt, denkt en voelt schrijft ze op. Omdat het schrijven haar makkelijker af gaat dan praten maar zij toch haar gevoelens, emoties en angsten wilt delen geeft ze haar dagboek aan anderen. Om te lezen en haar te begrijpen. Allereerst aan haar moeder, die dit heel bijzonder vindt en later aan een vriendin. Ze vraagt zelfs of ze willen antwoorden of reageren in het dagboek en later wilt ze het zelfs op school met haar klas delen. De meeste mensen vinden een dagboek privé en vinden het delen wat Sophie wilt apart en wel wat vreemd.
Sophie laat de lezer delen in haar hersenspinsels. Je leest hoe zij kijkt naar de wereld om zich heen en de problemen waar ze op stuit. Haar eerste verliefdheid en andere gedachten komen langs. Doordat ze via haar dagboek wilt communiceren zou je verwachten dat je Sophie beter leert kennen maar dat is eigenlijk niet zo. Veel wordt er niet uitgesproken en het gaat hier en daar wat van de hak op de tak. Misschien komt het ook doordat het meer een novelle is dan een jeugdroman. Het telt slechts 95 pagina’s en dan is het lastig een verhaal goed neer te zetten met een goede opbouw, diepte en einde. Het is slechts een periode uit het leven van Sophie waar je als lezer zomaar invalt en weer uit moet stappen.
Ik had graag wat meer over Sophie willen weten. Wat haar drang was om dit dagboek te gaan delen, waarom ze spontaan in de klas een spreekbeurt houdt over ‘geluk’, ik bedoel welke willekeurige tiener zou hier aan beginnen en waarom is er niemand in de klas die dat vreemd vindt en een opmerking hierover maakt. De klas komt over als een groep makke schapen die geen mening geeft, niet echt realistisch voor de doelgroep waarbij ergens tegen in gaan vaker voorkomt dan overal mee in te gaan. Het was wel een klas vol “happy people” en dat was denk ik beetje over de top.
Hoewel de auteur wat dat betreft de plank een beetje missloeg wist hij zich wel goed in te leven in het karakter van Sophie, die als een oprecht en eerlijk meisje wordt neergezet.
Misschien is dat wel het onderliggende thema van het verhaal. Wees eerlijk, zeker over je gevoelens, en dat het kan opluchten als je deze gevoelens met iemand kunt delen. Of de manier van delen in dit verhaal ( je dagboek op school willen laten lezen) is wel een heel kwetsbare manier van je opstellen en dat lijkt mij persoonlijk geen goede tip maar het laat je wel even nadenken of je hiermee gebaat zou zijn.
Doordat het verhaal hier en daar wat rommelig overkwam en de karakters niet al te realistische acties ondernamen had ik wat moeite met het verhaal. Het gaat zeker niet over doorsnee jongeren én het is fictie maar ik denk dat er meer uit het verhaal te halen valt dan wat ik nu gelezen heb.
Boekgegevens :
Titel Sophie, met jou wil ik mijn dagboek delen
Auteur Jean-Philippe Rieu
Uitgeverij Clavis
Isbn 9789044835458
Conny schrijft al jaren recensies voor haar eigen blog Conniesboekkies en boekenbijlage. Ook is ze te vinden op haar Facebookpagina Conniesboekkies en Instagram.
https://conniesboekkies.wordpress.com/
