Conny – Kinderboekenrecensie 4**** voor Mag ik naast je zitten? van Sarah Weeks & Gita Varadarajan

Sarah Weeks werkt als schrijfdocent en heeft al meer dan zestig prenten- en jeugdboeken op haar naam staan. Gita Varadarajan geeft les op een basisschool en werkte eerder als docent taal en literatuur. Tijdens haar masteropleiding ontmoette ze Sarah Weeks. Voor Gita Varadarajan is dit haar kinderboekdebuut.

Mag ik naast je zitten?  Is het verhaal van Ravi en Joe. Ravi is nieuw op school hij komt uit Bangalore ( India) en is samen met zijn familie verhuisd naar Amerika voor het werk van zijn vader. In India waren ze welgesteld. Ze hadden een vrijstaande woning met een grote tuin en zelfs personeel. Ravi was een van de beste op school en heeft al heel jong Engels geleerd. De basisschool daar was Engelstalig en thuis spreken ze het ook. Al snel merkt hij dat in Amerika alles anders is. De Amerikanen verstaan hem slecht en ze denken dat hij de taal niet goed beheerst en daardoor ook de lessen niet goed kan volgen. Joe is een van de jongens uit de nieuwe klas van Ravi. Ook hij is een buitenbeentje. Zijn vrienden zijn verhuisd en hij heeft verder weinig aansluiting in de groep. Hij wordt geregeld gepest en is geen fan van school. Wel een fan van eten. Het standaard menu op school is elke week hetzelfde maar dat vind hij niet erg.  Zijn moeder werkt in de kantine en daar wordt hij ook mee gepest. De klas heeft ook een pestkop, de populaire Dillon Samreen.
Als Ravi op school komt denkt hij dat hij met Dillon wel zal matchen omdat zij dezelfde roots hebben en vindt hij dat in de verste verte niets met Joe gemeen heeft. Dat denkt Joe ook. Maar dan blijven ze toch een zelfde doel en vijand te hebben.

Mag ik naast je zitten? is een verhaal wat lekker weg leest en heeft denk ik wel genoeg herkenningspunten voor de lezer. Hoewel het Amerikaanse schoolsysteem heel anders is dan dat het hier is, is de problematiek voor de kinderen universeel.

Het willen vinden van je eigen plekje in de groep (klas), aansluiting willen hebben met je leeftijdgenoten daar kan iedereen zich wel in herkennen.

Vriendschap, pesten en wraak nemen zijn de thema’s in dit verhaal. Hoewel pesten uiteraard niet getolereerd of gepromoot moet worden kon ik dit in dit boek wel waarderen. Er is een populaire pestkop waarvan iedereen hoopt dat ie eens teruggepakt wordt. Op een bijzondere manier waagt een van de hoofdpersonen een poging.  Of dat lukt ga ik niet verklappen en nogmaals je hoort kwaad niet met kwaad te vergelden maar als je het bekijkt vanuit het oogpunt van de kinderen uit het verhaal en de manier waarop snap je wel waarom ze dit zo doen.

Bovendien weet iedereen wel dat pesten een no-go is en dat dit een fictief verhaal is.

Het verhaal is verdeeld over de vijf dagen van de week en elk deel heeft als titel wat er op het menu staat in de schoolkantine. Joe is immers gek op eten. Het perspectief wisselt tussen Ravi en Joe en hierdoor leer je niet alleen deze karakters beter kennen maar ook hun vooroordelen, meningen en cultuur. De verschillen tussen de twee culturen zijn af en toe best leerzaam. Het is leuk om te lezen hoe vanzelfsprekend iets is voor de ene persoon terwijl de ander daarover omvalt van verbazing.   Achterin het boek vind je nog twee woordenlijstjes één van Joe en één van Ravi waar ze beiden wat aan kunnen hebben (net als de lezer)  en van beide een recept.  Verder zijn de hoofstukjes kort en leest het lekker vlot. De cover doet een beetje zielig aan, net als de titel. Dat gevoel van alleen zijn in een grote volle ruimte is iets wat beiden personages in het boek ervaren en ze gaan er beiden anders mee om, net als met alle andere situaties in het boek.  Het is leuk zoals de auteurs twee zulke verschillende karakters bij elkaar laat komen.  Ik vond het een origineel verhaal, hier en daar een tikje Amerikaans maar daar prik je wel doorheen.

Boekgegevens :

Titel         Mag ik naast je zitten?

Auteurs   Sarah Weeks & Gita Varadarajan

Vertaling  Lydia Meeder & Barbara Zuurbier

Isbn         9789047711087

Uitgeverij Lemniscaat