Sophia Drenth is auteur van dark-fantasy voor volwassenen en bij de liefhebbers van dat genre staat zij bekend als een schrijfster die zichzelf 200 procent inzet om haar verhalen gestalte te geven. Als geen ander weet ze haar karakters tot leven te brengen in de meest originele en gruwelijke setting. Ze schreef (en gaf in uit in eigen beheer) de serie Bloedwetten en een aantal aanverwante novellen. Ze had echter al jaren een opzet in haar hoofd voor een jeugdboek en uiteindelijk werkte ze dat plan uit, schreef het op en vond een uitgever. Met als resultaat haar succesvolle debuut als kinderboekenauteur. Zelf heb ik al haar boeken voor volwassenen gelezen en was dus heel benieuwd naar dit verhaal. Zou het aansluiten bij de leeftijd van de lezer en zou het niet te eng zijn ?
‘De Nepvampier ‘is het eerste deel (yoepie er komen er meer !) uit de serie ‘De bloedstollende avonturen van Vladimir von Rotenbeck’. De harde kaft heeft een geweldig chique en vooral mooie en klassieke uitstraling. Een donker kasteel met vleermuisjes en het geheel doet aan alsof het boek zo uit de stoffige bibliotheek van dat kasteel komt.
De 33 korte hoofdstukken zijn genummerd en voorzien van een titel met als achtergrond een illustratie van een volle maan. Door het boek heen staan meerdere illustraties van Shanna Paulissen. Die zijn heel mooi en sfeervol waardoor ze perfect bij het verhaal passen. De illustraties geven een extra dimensie aan het verhaal. Drenth heeft het hele verhaal zo beeldend geschreven waardoor ik het gevoel had dat ik constant in een Tim Burton film rondliep.
Onze hoofdpersoon is Vladimir von Rotenbeck, telg uit een vampiers gezin. Maar hoewel zijn familie uit klassieke vampiers bestaat, is Vladimir een uitzondering. Zijn zussen noemen hem een nep-vampier. Want als hij bloed drinkt wordt hij ziek, doodziek.
Zijn darmen gaan rommelen, hij krijgt pukkels en zijn kladden beginnen spontaan te jeuken. En hiervoor schaamt hij zich diep. Zijn familie is radeloos want het is natuurlijk wel een schande voor de familie tegenover de rest van de inwoners van het plaatsje Knekelstein. Een dorpje waar trouwens allerlei soorten monsters en griezels wonen. Zijn moeder sleept hem naar dokter Snijgraag maar die weet ook geen oplossing. Vladimir wil zo graag dat zijn moeder trots op hem is en hij zweert dat hij op de Nacht der Doden bloed kan drinken. Hij gaat dus op zoek naar een kuur om van zijn probleem af te komen. Al zoekende komt hij Naswikka tegen, een waarzegmeisje. Ze voorspelt hem dat er een vampierjager op weg is naar Knekelstein met maar één missie en dat is om alle vampiers uit te roeien. En dat is dan wel even een groter probleem dan zijn bloed allergie.
Sophia Drenth heeft een heerlijk boek geschreven. Het is spannend en gruwelijk maar vooral ook heel luchtig geschreven met een flinke scheut humor. Een prima combinatie.
Het verhaal heeft een goede spanningsopbouw waarbij het ene monster na de andere griezel langs komt. Hier en daar wat over de top maar dat mag bij een kinderboek. Omdat Vladimir zo anders is dan de rest van zijn familie brengt dit grappige situaties met zich mee, want zeg nu zelf een vampier die allergisch is voor bloed en verplicht tomatensap moet drinken? Dat is vragen om vreemde situaties, zeker met de bewoners van dit aparte, duistere dorpje. Daarnaast, monster of niet, speelt vriendschap een grote rol in het verhaal. Net als familiebanden, je veilig kunnen voelen en mogen zijn wie je bent.
Kinderen die van spannende fantasy verhalen houden zullen dit boek geweldig vinden en (net als ik) balen dat het zo snel uit is. Door de combinatie van eng met humor is het een pageturner geworden en maakt dat het prima geschikt is voor de ‘tere kinderzieltjes’ vanaf een jaar of 9 á 10 jaar oud. Waar Paul van Loon stopt gaat Sophia Drenth door.
Kom maar op met een nieuw avontuur !
Boekgegevens:
Titel De Nepvampier
Auteur Sophia Drenth
Illustraties Shanna Paulissen
Uitgeverij Hamley Books
Isbn 97894639679
Recensie: Conny Schelvis
.
