Al eerder besprak ik een mooi prentenboek van het duo Jacques en Lise. Dit was ‘sneeuw voor de zon’ en was een boek zonder woorden. De prenten spraken voor zich. Een aparte tekenstijl, stuk voor stuk kunstwerken. Ik genoot van de tekenstijl en toen ik deze titel ‘ Henry’ voorbij zag komen wist ik dat ik die ook maar wat graag zou willen lezen.
Dit verhaal gaat over Henry. Henry woont in een kaal appartement maar wel met een heel mooi uitzicht. Terwijl hij uit zijn raam staart geniet hij van al het mooie wat de natuur daar buiten laat zien. Dat brengt hem op het idee om de warmte en het mooie van de natuur naar binnen te halen zodat zijn kille kamer verdwijnt en het binnen ook genieten zal zijn. Al snel staat zijn kamer vol en nodigt hij zijn vrienden uit om dit mee te delen. Als ze vragen waar zijn inspiratie vandaan komt wijst hij naar buiten en zijn vrienden gaan ook enthousiast aan de slag. Met het gevolg dat al Henry weer uit het raam kijkt hij een kale vlakte ziet waar hij behoorlijk van schrikt. Hij besluit opnieuw te beginnen .
Hij pakt zijn boel en zoekt een nieuwe plek. Een plek met een mooi uitzicht en waar hij een nieuwe start kan maken.
Wederom ben ik onder de indruk van de mooie summiere illustraties en warm, niet overdadig kleur gebruik. Hoewel de illustraties het verhaal goed kunnen vertellen is er dit keer een tekst ondersteuning. Dit beperkt zich tot enkele regels maar zijn een prima aanvulling.
Het verhaal wat verteld wordt gaat over hoe we de natuur misbruiken. We denken aan ons zelf en verpesten zo het milieu maar dan komt Henry tot inkeer en geeft terug aan de natuur wat hij kan en ziet in dat de natuur om ons heen kostbaar is en gekoesterd moet worden. Een mooie en wijze les die ons wat leert over duurzaamheid en respect voor de natuur.
Daarnaast is het gewoon een feestje om te mogen doorbladeren en samen met je kind te genieten van dit mooie boek.
