
Mark de Groot is leraar Engels en publiceerde eerder het kinderboek ‘het zoekavontuur van Geenhoorn’ . Het verhaal over Skygge is voor een wat ouder publiek. Tieners die van spannende verhalen houden. Want dat is deze jeugdthriller zeker!
Sam woont in Skygge, een plaats in Noorwegen waar na een grote ramp het er een half jaar per jaar aardedonker is. Van september tot maart is er geen zon te bekennen. Als je al een streepje zonlicht wilt moet je met een kabelbaan het dal uit om daar op een plateau zonlicht te zien. Doordat er geen zon is, is het ook heel koud. Hierdoor trekken veel mensen weg uit het dorp. De anderen dorpelingen hebben hun hoop nog gevestigd op Pjetter, de vader van Sam. Pjetter had de belofte gedaan om een oplossing te vinden tegen de duisternis.
Twee jaar voordat het verhaal zich afspeelt heeft een ander idee, van Pjetter, de naam ‘lampenramp’ meegekregen, dus dan weet je als lezer genoeg. Als Pjetter dan ook moet toegeven dat ook hij het antwoord niet weet, op het duisternis probleem, moet hij en zijn gezin het dorp ontvluchten. Ze vertrekken naar Jamaica. Sam, wil in eerste instantie niet mee omdat hij zijn vriendin Kirsten niet in de steek wilt laten maar aangekomen in het geboorteland van zijn moeder raakt hij toch snel gewend en verliefd.
Kirsten blijft achter in Skygge, maar schrijft Sam een brief waarin ze vraagt of hij terug wilt komen. Zij denkt te weten wie er achter de ramp zit, maar heeft hulp nodig bij het ontmaskeren van degene die Skygge naar de ondergang helpt. Sam besluit terug te keren en samen met Kirsten en zijn aartsrivaal Hero, degene die hem op school altijd pestte. Samen proberen zij de problemen van Skygge op te lossen.
Skygge is een spannend verhaal met een laagdrempelige insteek. Het is qua taalgebruik prima passend bij de jeugd vanaf 12 jaar en omdat de karakters uit het boek ook tieners zijn zal het zeker aanspreken. De karakters zijn goed beschreven en uitgewerkt. De auteur weet naast het spannende element ook zaken, die spelen in die leeftijdsgroep, te verwerken. Zoals verliefdheid, pesten, compromis sluiten, vriendschap en trouw zijn.
Er is een goede spanningsopbouw waarbij de auteur op de juiste momenten de juiste informatie geeft aan de lezer. Hierdoor krijg je niet te veel in één keer en blijf je het verhaal goed overzien. Vooral voor jongeren die niet graag lezen is dit verhaal overzichtelijk en eenvoudig. Wel kan het wisselende perspectief soms een klein beetje verwarrend zijn, maar daar lees je toch (ook als niet-lezer) snel overheen door het tempo en de spannende stukken.
Kleine kanttekening vond ik wel de tekst op de achterflap. Aan de ene kant origineel maar ik kon er niet zoveel mee. Het schepte bij mij een iets andere verwachting dan dat het verhaal met zich meebracht. Het is bijna een reclame tekst . Ik zou zelf liever iets over de inhoud willen weten op een achterflap van een boek.
Na de ontknoping volgt er nog een nawoord van de auteur. Hij laat weten hoewel zijn verhaal pure fictie is er daadwerkelijk een dorp bestaat in Noorwegen (Rjukan) wat model stond voor Skygge. Een dorp wat een half jaar in het donker zit. Waar een kabelbaan is voor de bewoners en een kunstenaar spiegels liet plaatsen om het zonlicht te weerkaatsen. En dat Skygge schaduw betekent. Een titel die dus prima past bij dit boek.
Skygge heeft mij een aangename leeservaring gegeven en ik hoop dat veel middelbare scholieren dit boek ook gaan lezen.