Soms heb je van die covers die zo mooi zijn dat je ze eigenlijk zou willen inlijsten. Elin, het eerste deel in de nieuwe serie Prinsessen van de Dageraad van Thea Stilton is er zo één. En behalve een prachtige cover heeft dit boek ook super mooie illustraties! Maar was het verhaal net zo goed als de vormgeving?
Op die vraag moet ik antwoorden met een ja en een nee. Aan de ene kant is dit een leuk fantasyverhaal dat vooral jonge meisjes zal aanspreken (leeftijd vanaf 9 jaar ongeveer). Het is een verhaal over een paar uitverkoren meisjes die dankzij hun afstamming van koninklijke voorouders de enigen zijn die het Grote Rijk kunnen redden dat door oorlog en een duistere heer in verval is geraakt. Alleen deze groep dappere meisjes kan iedereen redden van een donker lot.
Elin is een van deze meisjes. Ze leeft als prinses in haar paleis in Zeventorenstad en ondanks dat ze geen ouders meer heeft, geniet ze toch van een rustig en beschermd leven. Ze wordt opgevoed door de Eerste minister en een gouvernante en brengt haar dagen door in de tuin bovenop de toren waarin ze woont en met haar beste vriend Lars. Op een dag wordt ze echter bezocht door een geheimzinnige zilveren wolf die haar meeneemt en haar lotsbestemming onthult. Gewapend met alleen een kettinkje zal ze op zoek moeten naar de andere vier erfgenamen die samen met haar de Kroon van het Licht zullen kunnen vinden en de wereld moeten bevrijden van de Duistere Heer. Zal het haar lukken om de anderen te vinden?
Op zich is het een prima avontuurlijk fantasieverhaal maar ik vond het erg jammer dat Elin alle obstakels zo makkelijk wist te overwinnen en dat de oplossingen voor problemen haar bijna letterlijk in de schoot worden geworpen. De zoektocht naar de andere meisjes verloopt wel erg simplistisch en als er al een vijand of obstakel verschijnt, worden deze snel uit de weg geruimd door een soort van goede-petemoeiachtige beschermvrouwe. En deze reddingsacties komen net iets te vaak als deus ex machina voorbij. Het concept is op zich leuk maar de uitvoering vond ik helaas wat minder. Nu ben ik natuurlijk een fervent fantasylezer en een stuk ouder dan de beoogde doelgroep dus wie weet hebben jonge meiden wat minder last van deze snelle en makkelijke oplossingen van problemen, maar ik kan me voorstellen dat de jongere fantasylezer die fantasy verslindt hier ook last van zal hebben. Ik hoop dat dit in de volgende delen wat minder zal worden en dat we de prinsessen zullen zien groeien in hun rollen en wat strijdvaardiger en zelfredzamer zullen zien worden.
De personages waren helaas ook nog niet heel goed ontwikkeld in dit eerste deel. We weten vrij weinig van hen af behalve wat algemene zaken als wat er met hun ouders is gebeurd, wat voor haar- en oogkleur ze hebben en of ze een vriendje hebben. Dit is natuurlijk het begin van een serie dus ongetwijfeld zullen we hen nog wat beter leren kennen maar ik vond het wel jammer dat de lezer zo weinig persoonlijkheid kreeg te zien.
De wereld is op zich wel lekker fantasievol en ik ben benieuwd wat we verder nog zullen leren over het Grote Rijk. De kaart die voor- en achterin is geplaatst is ook echt een plaatje om te zien. Enige wat ik aan te merken heb op de wereld en plot is dat ze wel erg veel weg heeft van Tolkiens Lord of the Rings (tot aan de zwarte toren waarin de duistere heer woont aan toe). Omdat dit een kinderboek is, snap ik dat ervoor gekozen is om geen al te ingewikkelde fantasy wereld op te zetten, maar iets origineler had wat mij betreft wel gemogen.
Als laatste vond ik de schrijfstijl, of misschien was het de vertaling, ook wat rammelen. Aan de ene kant sluit deze mooi aan bij de doelgroep door bijvoorbeeld de keuze van hoofdpersonages maar het taalgebruik schiet alle kanten op. Aan de ene kant is het erg simplistisch en is het verhaal erg makkelijk (echt bedoeld voor kinderen vanaf groep 4 à 5) maar aan de andere kant staan er een aantal woorden en uitdrukkingen in waarvan ik denk: dat zou niet misstaan hebben in een ouderwets boek of een boek voor de bovenbouw. Hierdoor is het vrij moeilijk te peilen voor welke leeftijdsgroep dit boek nu eigenlijk bedoeld is.
Ondanks al mijn kritiekpunten heb ik wel genoten van dit eerste deel in de Prinsessen van de Dageraad reeks. Mede doordat ik echt fan ben van de prachtige illustraties van Carla Debernardi. Het tweede deel Nemis ligt gelukkig al klaar op mijn nachtkastje dus kan ik snel verder lezen 😉 Hopelijk knokken de prinsessen in dit tweede deel lekker zelf mee tegen de vijanden die de duistere heer op de been brengt.
Prinsessen van de Dageraad: Elin
Soms heb je van die covers die zo mooi zijn dat je ze eigenlijk zou willen inlijsten. Elin, het eerste deel in de nieuwe serie Prinsessen van de Dageraad van Thea Stilton is er zo één. En behalve ...
