Een poosje geleden alweer las ik De olifantendief van Jane Kerr. Een boek dat een diepe indruk op me achterliet en dat ik met tranen in mijn ogen las. Waarom? Nou, omdat het in één woord PRACHTIG was. Wat een emotionele achtbaan is dit boek! Maar laat ik beginnen met vertellen waar dit verhaal over gaat.
In De olifantendief maken we kennis met Boy. Een jongen die geen naam heeft en geen familie. Hij leeft op straat in het Edinburgh van de negentiende eeuw en wordt gedwongen om te werken voor een genadeloze bendeleider. Hij brengt zijn dagen door met het rollen van zakken en proberen uit de handen van de autoriteiten te blijven. Maar dan belandt hij op een veiling van circusdieren en loopt alles uit de hand… Boy raakt betrokken bij een strijd om het eigenaarschap van de olifant Maharadja. Een weddenschap tussen twee dierentuin eigenaars, de ene vals en gemeen en de ander vreemd en excentriek, resulteert in een wedstrijd om Maharadja binnen zeven dagen van Edinburgh naar Manchester te krijgen. De vreemde, excentrieke dierentuin eigenaar meneer Jameson huurt Boy in om een Indiase prins te spelen en te helpen Maharadja binnen zeven dagen af te leveren in zijn dierentuin. Maar de weg naar Manchester blijkt vol gevaar en obstakels, een saboteur en emoties te zitten. Want misschien krijgt Boy wel waar hij altijd naar verlangt heeft: een plek om zijn thuis te noemen en een familie.
Iedere keer als ik aan dit boek denk, wordt ik weer helemaal enthousiast. Boy was zo’n ontzettend mooi personage. Je volgt hem in zijn tocht van een vreselijk bestaan en zijn eenzaamheid op weg naar aarzelende vriendschap en het openstellen van zijn hart. Boy heeft zo vaak klappen gehad van het leven dat hij eigenlijk niet meer gelooft in hoop en geluk. Na de dood van zijn moeder is er niemand meer geweest die hem met vriendelijkheid behandeld heeft. Als meneer Jameson dan ook op zijn pad komt, weet hij niet echt wat hij moet denken en wat voor adder er onder het gras verborgen zit. Maar langzaamaan begint hij toch hoop te krijgen. Vooral omdat de olifant Maharadja hem iets geeft dat hij nooit gekend heeft: onvoorwaardelijke vriendschap. De band tussen Boy en Maharadja is zo mooi en levensecht neergezet dat je niet anders kunt dan de twee in je hart sluiten.
Behalve een prachtig hoofdpersonage en een fantastische olifant zit dit verhaal ook vol spanning en actie. De zeven dagen durende race is heerlijk spannend en zit vol nagel bijtende momenten waarin alles mis dreigt te gaan. Omdat er ook nog een onbekende saboteur is die de race expres probeert te laten falen, zat ik echt op het puntje van mijn stoel.
Natuurlijk zijn de bijpersonages ook ontzettend goed neergezet. Vooral Hetty en meneer Jameson waren mijn favoriet. Hetty omdat ze zo’n lekker vlotte meid is die het niks kan schelen wat anderen vinden. Haar nieuwsgierigheid en vriendschap waren prachtig. Enne meneer Jameson was heerlijk vreemd. Zo’n joviale oom die in zeven sloten tegelijk loopt maar er op de een of andere manier altijd weer uit weet te komen en niets van zijn impulsiviteit leert haha. De slechterikken waren ook echt goed uitgewerkt en de saboteur bleef lange tijd echt een mysterie!
Als je op zoek bent naar een emotioneel verhaal met hartverwarmende personages dat tegelijkertijd lekker spannend is en een historische setting heeft dan moet je deze zeker weten lezen!!!
De olifantendief
Een poosje geleden alweer las ik De olifantendief van Jane Kerr. Een boek dat een diepe indruk op me achterliet en dat ik met tranen in mijn ogen las. Waarom? Nou, omdat het in één woord PRACHTIG ...
