Denise leest: Terras Altas: puur wit van Patty van Delft

Hey lieve boekenwurmen! Hopelijk houden jullie het een beetje uit in deze hitte. Ik ben blij dat ik even drie weekjes vakantie heb van het werk en gelukkig niet hoef te werken in deze hittegolf. En vakantie betekent ook: lekker veel lezen! Zodra het nieuwe boek van Patty van Delft op de mat viel, fluisterde het zachtjes dat ik erin moest beginnen. Eergisteren kon ik de verlokking niet meer weerstaan en begon ik met mijn kopje koffie in de tuin te lezen. En te lezen. En te lezen. Totdat het boek uit was. En nu begint het wachten op het vervolg want ik wil verder lezen!!! Nee, ik moet verder lezen! Dit boek is FANTASTISCH <3 Ik dacht niet dat Patty nog zo’n goed boek als de Drägan Duma serie kon schrijven, maar het is haar gewoon weer gelukt! Laat me je overtuigen waarom ook jij dit boek nu meteen moet gaan lezen 😉

In Terras Altas wordt de lezer meegenomen naar een wereld vol uitvindingen, geweld en verschrikkingen. Terras Altas is namelijk een land dat door oorlog in twee delen uiteen is gevallen. In het Hoogland regeert het Regime met strakke hand om haar burgers te beschermen tegen de barbaren en misdadigers die het Laagland bevolken. In het Hoogland zijn de burgers in klassen verdeelt. Klassen met verschillende privileges en rechten. Bovenaan staan de mensen die onderdeel uitmaken van het binneste van het Regime, daaronder de elite, daaronder de edelen en daar weer onder het voetvolk. Kinderen kunnen alleen geboren worden als daar toestemming voor verleend is en deze baby’s worden vervolgens direct bij hun ouders weggehaald om getest te worden op magische eigenschappen en vervolgens geplaatst bij opvoeddames of – heren om opgeleid te worden door deze soort pleegouders totdat ze oud genoeg zijn om te trouwen en zelf weer kinderen te produceren. Het Laagland daarentegen is een woeste wildernis waar de ergste misdadigers uit het Hoogland naar verbannen worden en waar alleen het recht van de sterkste geldt… Of is dat wat het Regime mensen wil laten geloven? De wereld wordt prachtig neergezet en samen met de hoofdpersoon ontdek je gaandeweg dat niet alles is wat het lijkt. Dat elk verhaal twee kanten heeft.

Hoofdpersoon Lily maakt een mooie ontwikkeling door in dit eerste boek. Als de lezer haar leert kennen is ze nogal arrogant, verwend en zelfzuchtig. Ze is vooral bezig met hoe ze eruit ziet. Haar trouw aan en geloof in het Regime is absoluut en ze haalt haar neus op voor iedereen die onder haar staat of die ook maar enigszins tegen het Regime in opstand komt. Omdat Lily bovendien beschikt over magische krachten wacht haar een gouden toekomst als vrouw van de rijke Espen, een lid van de Elite. Maar het lot heeft andere plannen voor haar en als ze op weg is naar haar verloofde stort het luchtschip waarin ze zich bevindt neer in het Laagland. Hier wordt ze gevangen genomen door een groep bannelingen en wordt haar wereld onherroepelijk op zijn kop gezet. Lily zal moeten leren te overleven in een wereld waarin haat en rancune jegens haar soort overheersen, waar ze genadeloos behandeld wordt en bovenal met haar neus op een aantal feiten wordt gedrukt die haar zo vaste en veilige wereldbeeld aan het wankelen brengen. Want niet iedere Laaglander die ze ontmoet, blijkt een misdadiger te zijn en sommigen zijn wel erg jong om de misdaden begaan te kunnen hebben die resulteren in verbanning… Langzaam maar zeker zie je dat Lily ook andere kanten heeft: ze is lief, aardig, moedig, loyaal en standvastig. Ondanks alles wat er met haar gebeurt, houdt ze haar hoofd fier geheven en geeft ze niet op. Dit is echt een personage dat onder je huid zal kruipen en waar je ontzettend met mee zult leven.

River, de leider van de bannelingen die Lily gevangen nemen, is een heerlijk complex personage. Hij is zwijgzaam en mysterieus, lijkt aan de ene kant gevoelloos terwijl hij aan de andere kant juist heel zorgzaam is, is moedig en onzelfzuchtig en vastberaden om zijn volk en dierbaren te beschermen tegen het nietsontziende Regime. Ik vond River echt een fantastisch personage en wilde de hele tijd meer over hem weten en erachter komen wat er met hem gebeurd was en hoe hij gekomen was waar hij nu is. Gelukkig ontdek je dat als lezer gaandeweg en wordt hij nog veel intrigerender.

De relatie tussen deze twee personages was ook echt zo goed neergezet. Lily en River beginnen als twee kemphanen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Zij vind hem maar een bruut en barbaar en hij vind haar een monster en verwend nest. Dat hun meningen vooral op vooroordelen en aannames berusten, wordt al snel duidelijk als ze elkaar beter leren kennen. Langzaam maar zeker groeit er een band van voorzichtig vertrouwen en wederzijds respect. Want Lily is niet de monsterlijke Magyr die River verwachtte en River is niet de brute misdadiger waar Lily hem voor aanzag. Als de twee steeds weer opnieuw in gevaarlijke situaties terechtkomen waarbij een van de twee de ander moet helpen, begint die band zelfs nog nauwer te worden en ontstaat er zelfs een aarzelende vriendschap en misschien wel iets meer dan dat… Ik hou echt van dit soort verhalen waarbij twee personages als vijanden beginnen maar langzaam vrienden worden. En omdat het hier zo mooi geleidelijk gaat, voelt het levensecht en realistisch. Geen plotselinge omslag maar goed opgebouwde en ontwikkelende gevoelens.

Ook de bijpersonages zijn geweldig neergezet. Zo heb je Rain, de genezeres, die eerst ongevoelig en gemeen lijkt maar later een zachtaardige, vriendelijke en gekwetste vrouw blijkt te zijn, de goedlachse Fox die makkelijk in de omgang is en snel vriendschappen sluit, de teruggetrokken, maffe uitvinder Flint die sociaal nogal vreemd is, de schattige, kleine Blue die Lily onvoorwaardelijk accepteert en nog veel meer personages. Samen met Lily leer je langzaam de hele gemeenschap van Laaglanders kennen waar ze bij terecht is gekomen. En dat zijn lang niet allemaal vriendelijke en leuke personages! Want er overkomen Lily genoeg verschrikkelijke dingen en er wordt enorm veel van haar weerbaarheid gevraagd.

Naast toffe personages en een interessante wereld heeft dit boek ook super goede worldbuilding die deze wereld moeiteloos tot leven doet komen. Naast allerlei fantastische uitvindingen die doen denken aan de negentiende en het begin van de twintigste eeuw komen er ook allerlei interessante beesten voorbij. Vooral de machina bestia’s, afgekort mab’s, waren echt tof. Deze beesten zijn half dier en half machine en enorm moordzuchtig. En ze zijn niet door de natuur ontstaan. Nee, iemand of iets heeft deze beesten bewust losgelaten op het Laagland… Ik hou echt enorm van Steampunk werelden en de liefhebber kan hier zijn hart ruimschoots ophalen.

Er zit genoeg actie en spanning in dit verhaal om je op het puntje van je stoel te houden. De ene spannende gebeurtenis wordt gevolgd door de volgende gruwelijke gebeurtenis. En steeds worden er nieuwe intriges en mysteries toegevoegd. Want wie is de oorlog nu eigenlijk ooit begonnen en waarom? Zijn de mensen die het Laagland bevolken allemaal misdadigers of is hier iets heel anders aan de hand? Wie heeft de machina bestia’s gemaakt en waarom? Wat doen soldaten uit het Hoogland in het Laagland en waarom nemen ze kinderen mee? Wat zijn de doelen en de motieven van het Regime eigenlijk? En zal Lily uitvinden waar en wat haar plaats is? Moet ze trouw blijven aan het Hoogland? Of zal ze de Laaglanders vertrouwen? Zal ze terug kunnen naar Espen, de jongen waar ze al jaren verliefd op is? En wat moet ze met River aan? En zo krijgt Lily met nog veel meer dilemma’s te maken. Niet al deze vragen krijgen een antwoord in dit boek en maken de lezer nieuwsgierig naar de rest van de serie.

Kortom ben je op zoek naar een boek met fantastische worlbuilding, een sterke vrouwelijke hoofdpersoon, een mysterieuze mannelijke hoofdpersoon, een flinke dosis spanning en intrige en dat je met geen mogelijkheid meer weg kunt leggen als je eenmaal begonnen bent met lezen? Dan is Terras Altas: puur wit het boek voor jou! Ik ga nu even zwelgen in zelfmedelijden dat ik moet wachten totdat dit avontuur verdergaat 😉