
Drägan Duma: Zij die hoort
Hey allemaal! Zoals jullie in onze gezellige Facebookgroep hebben kunnen lezen, gaan we bij Kinderboeken nu ook YA bespreken. Voor mijn allereerste, officiële recensie mocht ik Drägan Duma 1: Zij ...
Hey allemaal! Zoals jullie in onze gezellige Facebookgroep hebben kunnen lezen, gaan we bij Kinderboeken nu ook YA bespreken. Voor mijn allereerste, officiële recensie mocht ik Drägan Duma 1: Zij die hoort de geïllustreerde versie van Patty van Delft lezen! Voordat ik aan de bespreking van het boek begin, wil ik uitgeefster Rianne Lampers heel hartelijk bedanken voor het opsturen van een recensie exemplaar 🙂 Bovendien wil ik schrijfster Patty van Delft en illustrator Dominik Broniek bedanken voor hun medewerking aan het interview dat later geplaatst zal worden (en natuurlijk voor hun werk dat zo’n prachtig boek heeft opgeleverd haha).
Wat vond ik van het boek?
In één woord is dat: GEWELDIG! Maar jullie willen natuurlijk een iets uitgebreidere mening 😉
Laat ik beginnen met de wereldbouw. Een van de moeilijkste dingen aan fantasy is het goed en logisch neerzetten van een wereld die voor de lezer onbekend is. Patty van Delft heeft haar wereld zeer goed neergezet. Aan de ene kant heb je onze gewone wereld, en aan de andere kant is daar de parallele wereld Drägan Duma. In Drägan Duma lijkt de tijd te hebben stilgestaan en de mensen leven in een soort Middeleeuws aandoende wereld. Planten en dieren in deze parallele wereld zijn allemaal anders dan de onze en worden mooi en duidelijk beschreven, waardoor de wereld voor je ogen tot leven komt. Het leukst aan de verhaalwereld blijven echter de draken en de band die zij met hun berijders hebben. In veel fantasy boeken communiceren draken telepathisch met hun berijders en ook bij dit verhaal is dit zo. Toch weet Patty dit gegeven op een goede manier uit te werken, die niet ‘gekopieerd’ over komt. Alle draken in het boek hebben een eigen stem en karakter en worden zo volle bij- en hoofdpersonages. Ook de drakenburcht waar Jill en haar leeftijdsgenoten hun opleiding volgen is mooi uitgewerkt en herinnerde me aan alle dingen waar ik van hield in de Harry Potter boeken. Het schoolleven doet zeer echt aan en de vakken worden goed uitgewerkt (dit is waarschijnlijk te danken aan de lerarenervaring van de schrijfster zelf). Geen enkele keer heb je als lezer het gevoel dat dit een zelfverzonnen wereld is omdat alles zo natuurlijk en logisch in elkaar zit. Ik vond de wereld zelfs zo leuk dat ik gelijk boek 2 en 3 in de serie gekocht heb zodat ik verder kan lezen!
Het tweede dat opvalt is de uitwerking van alle personages. Ze zijn allemaal levensecht en je gaat het avontuur moeiteloos met hen aan. Jill is één van die personages die onder je huid kruipen. Haar verleden is moeilijk geweest, maar heeft haar niet gebroken. Ze is echter wel beschadigd en dit weet de schrijfster op geniale wijze over te brengen. Jill is zowel sterk als emotioneel, ze is moedig en is niet bang om voor anderen op te komen of haar mening te geven. Toch blijft ze ook een zwakkere kant houden: ze is onzeker over haar positie in haar nieuwe wereld, wantrouwig en maakt niet zo makkelijk vrienden. Ze probeert het goede in haar medemens te zien, maar door haar verleden heeft ze geleerd voorzichtig te zijn. Daar komt nog eens bij dat alle mensen waar ze ooit om heeft gegeven op mysterieuze wijze allemaal om het leven zijn gekomen, waardoor ze zich liever niet meer openstelt voor het verdriet dat het verliezen van geliefden met zich meebrengt. Als lezer volg je Jill in haar emotionele achtbaan en alle ups en downs in haar nieuwe leven, waardoor je ontzettend met haar meeleeft.
Jills love interest Skylar heeft net zo’n rond en gecompliceerd karakter. Hij is vriendelijk, moedig en sterk, maar het leven heeft ook hem een paar rake klappen gegeven. Zijn ouders, die beide Drägannymarai (drakenrijders) waren, zijn lang geleden gestorven en zijn oom, die hem opgevoed heeft, was een harde man die hem op straat heeft gegooid zodra bleek dat Skylar ook Drägannymare zou worden. Daarnaast heeft Skylar zijn hele leven moeten knokken voor zijn plaats in de maatschappij omdat hij niet afstamt van een edele bloedlijn. De liefde tussen de twee ontwikkelt zich langzaam en realistisch. De schrijfster weet de liefde tussen Skylar en Jill zo echt neer te zetten dat ik een aantal keer gefrustreerd of met tranen in mijn ogen heb gelezen op momenten waarop het gelukkige eind niet meer bereikbaar leek of één van de twee iets deed dat de ander kwetste.
De bijpersonages worden ook allemaal goed uitgewerkt en hebben allemaal een eigen karakter en een eigen rol in het geheel, waardoor geen van hen overbodig of inwisselbaar wordt. Hierdoor zorgt de dood van één van hen ook voor een zeer emotioneel moment in het verhaal.
Als derde moet ik de spanning in het verhaal benoemen. Patty weet de spanningsboog mooi strak te houden en de lezer ademloos en geboeid aan haar verhaal te kluisteren. Het begin is langzaam en opbouwend maar tegelijkertijd mysterieus en vol spannende gebeurtenissen waardoor je meteen naar binnen getrokken wordt. Doordat er in het boek een aantal profeties over Jill en een persoon die de Soulsnatcher wordt genoemd voorkomen en er meermaals gevochten wordt tegen de Morbiden (een stel enge wezens die op wyverns (draakachtige dieren die geen voorpoten hebben maar vleugels met klauwen zoals vleermuizen hebben), hier scaleless geheten, vliegen en alle mensen willen uitroeien) blijft het boek van begin tot eind zeer spannend. Vooral de profeties zorgen voor een aantal momenten waarop je als lezer zult mee willen puzzelen naar wat ze betekenen en hoe ze uiteindelijk zullen ontvouwen. Gelukkig wordt in dit eerste boek nog niet duidelijk waar de voorspellingen precies op slaan, waardoor je nieuwsgierig blijft naar de rest van de serie. Behalve de profeties voegen ook alle emotionele momenten spanning toe, de aantrekkingskracht tussen Skylar en Jill, de relatie die tussen Jill en haar draak ontstaat, de relatie tussen Jill en alle andere draken, de krachten die Jill blijkt te bezitten en die ze leert ontwikkelen, allen voegen ze spanning toe en houden ze de lezer geboeid.
Als laatste valt de schrijfstijl van Patty nog op. Ze schrijft vlot en makkelijk. De zinnen lezen heerlijk natuurlijk en hebben een prettig ritme. Bovendien slaagt ze er zeer goed in om ieder personage en wezen een geheel eigen stem te geven. Hopelijk schrijft ze nog veel meer boeken want ik ben inmiddels fan 🙂
Kortom je wilt dit boek lezen omdat de wereld zeer goed neer is gezet, de hoofdpersonages en bijpersonages prachtig uitgewerkt worden, omdat er draken in voorkomen en omdat het zowel emotioneel als super spannend is. Iedere YA fantasy fan moet deze serie in zijn bezit hebben want het bevat alle elementen die fantasy zo’n gaaf genre maken!