Hitchcock voor eigentijdse kids

Lisa Thompson is nog geen bekende internationale bestselling auteur. De Goudvisjongen is haar debuut en haar meest recente boek heet The Light Jar. Ik zeg met nadruk NOG geen bekende auteur want dat ze het binnenkort wordt, daar ben ik van overtuigd. Internationale kranten zijn lovend over dit debuut en dat is helemaal terecht.

De Goudvisjongen gaat over Matthew. Hij heeft smetvrees en zit veel in zijn kamer. Met de ramen potdicht. Naast dat hij zijn kamer heel vaak poetst, kijkt hij vaak naar buiten. Hij ziet niet alleen alles wat er in zijn rustige straat gebeurt, hij noteert ook alles. Dus als de kleine buurjongen Teddy verdwijnt, kan hij de politie van waardevolle informatie voorzien.

Het gegeven voor dit verhaal is net zo eenvoudig als spannend. Een jongen die niet naar buiten is indirect getuige van een misdrijf. Hitchcock maakte ooit van een dergelijk gegeven zijn bloedstollende ‘Rear Window’ waarin James Stewart zijn been breekt en aan huis gekluisterd zit. Uit verveling gluurt hij naar de buren. Samen met Grace Kelly ziet hij een moord gebeuren en samen lossen ze het op.

Matthew heeft ook een leuke vriendin die hem helpt, zijn (vroegere) klasgenootje Melody. Verder is er nog Jake, een onaardige jongen met wie Matthew vroeger bevriend was. Jake werd gepest omdat hij een huidaandoening heeft. Op een gegeven moment is Jake het zat om gepest te worden en besluit hij zelf een pestkop te worden. De jongens gaan dan al niet meer met elkaar om. Matthew leeft met zijn vader en moeder. Zijn ouders vinden hem vreemd en willen met hem naar de therapie. Ze maken zich grote zorgen, want naar school gaan, dat doen Matthew niet. Veel groter dan dit is de wereld van Matthew niet en dat geeft het boek een bijzondere sfeer.

Het verhaal is heel knap geschreven. Na het eerste hoofdstuk weet je al hoe het leven van Matthew eruit ziet en vind je hem al een tof gozertje. Het is een volledig geloofwaardig allemaal. De jongen heeft smetvrees en gaat steeds minder naar buiten. De wereld word kleiner en tenslotte blijft alleen zijn kamer over. Daar leeft hij en praat tegen de muren. Als op een dag het peutertje Teddy verdwijnt kan hij de politie veel vertellen, maar helaas niet wat er precies is gebeurd. Teddy logeert bij opa die niet echt goed oplet. Er is al eerder wat gebeurd… Is de buurman verdacht? Of was het toch die gemene Jake? Of is het toch nog iemand anders?

Al met al een heel spannend boek. Het is voor een kinderboek behoorlijk aan de dikke kant, dus het is voor de echte lettervreter. De illustraties zijn precies goed voor dit boek. Ze passen perfect en onderstrepen de bizarre vertelling. Mike Lovery illustreert boeken, landkaarten en maakt ansichtkaarten, veelal in deze typische stijl. De vertaling is verzorgd door Anneke Bok. Zij ontving voor deze vertaling een projectsubsidie van Het Nederlands Letterenfonds. Hierdoor is het meer dan prettig leesbaar.

De opmaak van de tekst is erg eigentijds. De jongeren mailen met elkaar omdat Matthew geen telefoon gebruikt. Er staan dus heel veel mails tussen de tekst.Verder houdt hij een dagboek bij en die fragmenten zie je er ook tussen staan. Dat maakt de tekst erg levendig. Ieder hoofdstuk begint met een kleine illustratie.

Dit is een geweldig leesboek voor kinderen die echt avi uit zijn in de leeftijd van 10-13 ongeveer. Volwassen zullen hier ook zeker van genieten. Uitgeverij Meis & Maas zet zich met dit boek in een keer op de kaart.